Sŏnam sa

Sŏnam sa 선암사
Piro am, Haech'ŏn sa
	; Fragment klasztoru
Państwo	Korea Południowa
Miejscowość	góra Chogye, miasto Suncheon
Rodzaj klasztoru	Klasztor buddyjski
Właściciel	chogye
Typ zakonu	męski
Założyciel klasztoru	Ado
Materiał budowlany	drewno
Data budowy	542
	Położenie na mapie Korei Południowej Sŏnam sa 선암사
	34°59′46″N 127°19′53″E/34,996111 127,331389
	Multimedia w Wikimedia Commons

Sŏnam sa (선암사 Klasztor Skały Pustelnika) – koreański klasztor.

Historia klasztoru

Istnieją dwie wersje powstania klasztoru. Według pierwszej – klasztor powstał w roku 542 i został założony przez mnicha Ado. Nosił wtedy nazwę Piro am. Według drugiej – klasztor został założony w roku 875 przez Yŏgonga Tosŏna i nosił nazwę Sŏnam. Nazwa powstała od dużej płaskiej skały, na której dwaj pustelnicy grali w paduk (rodzaj koreańskich szachów). Jest jeszcze trzecia nazwa pod którą podobno klasztor wcześniej figurował: Haech'ŏn. Być może Tosŏn rozbudował istniejącą wcześniej pustelnię; na pewno wybudował główny budynek klasztoru. Świątynia znajduje się na wschodnim zboczu góry Chogye (co jest koreańskim oddaniem góry, na której znajdował się klasztor Szóstego Patriarchy Huinenga – Caoxi)^[1].

Wkrótce klasztor stał się wiodącym nad dwoma innymi klasztorami ze "skałą" w nazwie – Unam sa i Yongam sa – a cała ta trójka ("Samamsa") odegrała olbrzymią rolę w rozwoju koreańskiej szkoły sŏn.

W roku 1088 klasztor został odnowiony przez Taegaka Ŭich'ŏna, który zamieszkał w tym klasztorze po powrocie z Chin.

W czasie japońskiej inwazji na Koreę (1592-1598), wiele budynków zostało zniszczonych. Do odbudowy przystąpiono zaraz po wojnie. W 1992 roku ruszył plan przywrócenia klasztorowi oryginalnej XI-wiecznej struktury.

Znane obiekty

Klasztor posiada aż 19 Narodowych Kulturalnych Własności.

Sŭngsnŏgyo – kamienny most wybudowany przez mnicha Hoama w latach 1713-1718. Skarb nr 400
Iljumun – jednofilarowa brama. Uległa spaleniu w roku 1540, po odnowieniu została spalona znowu w roku w czasie bitwy i odbudowana w 1719 r. Skarb nr 96
P'alsangjŏn – budynek ośmiu obrazów, które obrazują osiem etapów życia Buddy. Drogocenna Kulturalna Wartość nr 60
Wontongjŏn – gmach bodhisattwy Kwanseŭm (zob. Awalokiteśwara). Drogocenna Kulturalna Wartość nr 169
Stupy – dwie trzykondygnacyjne stupy z IX wieku. Skarb Narodowy nr 395
Ubikacje – budynek ten istniał już przed inwazją japońska w 1592 roku Jedna cześć budynku była męska, a druga żeńska. Materialna Kulturalna Własność nr 214 (jest to pierwszy przypadek, że ubikacja została wpisana na listę).
Kakhwangjŏn – budynek został odnowiony w roku 861 przez mnicha Taegaka, czyli musi być starszy. Potem został zniszczony czasie japońskiego najazdu (1592 r.) i odnowiony w 1660 r.

Materialna Kulturalna Własność nr 177

Pomnik Odnowienia Klasztoru – po częściowym zniszczeniu w trakcie najazdu japońskiego, klasztor został odbudowany przez mnicha Yakhyu. Na pamiątkę tego zbudowano pomnik w 1707 r. Drogocenna Kulturalna Wartość nr 92
Na liście cennych zabytków jest także staw oraz grupa 50 drzew chińskiej śliwy (łac. Prunus mume)