SMS Triglav (1917)

SMS „Triglav”
	; „Dukla” – okręt bliźniaczy SMS „Triglav”
Klasa	niszczyciel
Typ	Tátra
	Historia
Stocznia	Danubius Werft, Porto Ré
Wodowanie	24 lutego 1917
	K.u.K. Kriegsmarine
Nazwa	SMS „Triglav”
Wejście do służby	1917
Wycofanie ze służby	1918
	Regia Marina
Nazwa	„Grado”
Wejście do służby	1920
Wycofanie ze służby	1937
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	projektowa 880 t; pełna: 1045 t
Długość	pełna: 85,4 m
Szerokość	7,8 m
Zanurzenie	2,4 m
	Napęd
	6 kotłów parowych; 2 turbiny parowe AEG-Curtis; 22 360 shp
Prędkość	32,6 węzła
	Uzbrojenie
	2 x armata okrętowa 100 mm L/50; 6 x armata okrętowa 66 mm L/45; 1 x ciężki karabin maszynowy 8 mm; 4 x wyrzutnia torped kal. 450 mm
Załoga	114

SMS Triglav – austro-węgierski niszczyciel z początku XX wieku. Siódma jednostka typu Tátra, pierwsza z drugiej serii okrętów tego typu. Miała zastąpić okręt o tej samej nazwie (SMS „Triglav”) który zatonął na minie 29 grudnia 1915 roku. Drugi „Triglav” przetrwał I wojnę światową i w 1920 roku został przekazany Włochom; wcielony do Regia Marina pod nazwą Grado. Skreślony z listy floty w 1937 roku.

„Triglav” wyposażony był w sześć kotłów parowych opalanych ropą, dwa z nich mogły być również opalane węglem. Współpracowały one z dwoma turbinami parowymi AEG-Curtis. Okręt uzbrojony był w dwie pojedyncze armaty kalibru 100 mm L/50 (po jednej na dziobie i rufie), sześć pojedynczych armat 66 mm L/45 (po trzy na każdej burcie), ciężki karabin maszynowy Schwarzlose kalibru 8 mm oraz dwie podwójne wyrzutnie torped kalibru 450 mm. Dwie armaty 66 mm ustawione były na podstawach przeciwlotniczych.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Robert Gardiner, Randal Gray: Conway's All The World's Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985. ISBN 978-0-87021-907-8.

I seria	„Balaton” „Csepel” „Lika” „Orjen” „Tátra” „Triglav”
II seria	„Dukla” „Lika” (II) „Triglav” (II) „Uzsok”