SM Tb 82 F
 Okręt w rumuńskiej służbie jako „Năluca” podczas II wojny światowej | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia |
Hans Danubius, Kraljevica/Rijeka |
| Położenie stępki | |
| Wodowanie | |
 K.u.K. Kriegsmarine
| |
| Nazwa |
SM Tb 82 F |
| Wejście do służby | |
| Wycofanie ze służby |
1918 |
 Królewska Marynarka Rumuńska
| |
| Nazwa |
Năluca |
| Wejście do służby |
1920 |
| Wycofanie ze służby |
1944 |
| Zatopiony |
20 sierpnia 1944 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
projektowa 244 t |
| Długość |
pełna: 58,8 m |
| Szerokość |
5,8 m |
| Zanurzenie |
1,5 m |
| Napęd | |
| 2 kotły parowe Yarrow 2 turbiny parowe AEG-Curtiss 5000 KM, 2 śruby | |
| Prędkość |
28 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 2 działa 66 mm L/30 1 km 8 mm (od 1914 roku) 4 wyrzutnie torped 450 mm (2 x II) (stan początkowy) | |
| Załoga |
38-41 |
SM Tb 82 F – austro-węgierski torpedowiec z okresu I wojny światowej. Pierwsza jednostka typu Tb 82 F. Od 1920 roku służył w marynarce Rumunii pod nazwą Năluca, zatopiony w roku 1944.
Służba[edytuj | edytuj kod]
SM Tb (Torpedowiec Jego Majestatu) 82F wszedł do służby w marynarce Austro-Węgier 30 sierpnia 1914 roku[2] jako pierwszy okręt swojego typu. 21 maja 1917 roku nazwę skrócono do SM Tb 82[3]. Służył bojowo podczas I wojny światowej. Okręt przetrwał wojnę, po czym w ramach podziału floty Austro-Węgier w 1920 roku przekazano go Rumunii (wraz z Tb 83F i 84F). Po wcieleniu do rumuńskiej floty otrzymał nazwę „Năluca”[1].
Podczas II wojny światowej po przezbrojeniu był używany głównie do celów eskortowych. W 1944 roku przeklasyfikowany na okręt pomocniczy. 20 sierpnia 1944 roku został zatopiony w Konstancy przez radzieckie lotnictwo[1].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Tb 82 F wyposażony był w dwa kotły parowe typu Yarrow. Współpracowały one z dwoma turbinami parowymi AEG-Curtiss. Okręt uzbrojony był w dwie armaty kalibru 66 mm L/30, pojedynczy karabin maszynowy Schwarzlose oraz dwie podwójne wyrzutnie torped kalibru 450 mm. Od 1917 roku rufową armatę 66 mm mocowano na okrętach tego typu na podstawie umożliwiającej prowadzenie ognia do celów powietrznych[3].
Na początku II wojny światowej na „Nalucy” zamieniono rufową armatę 66 mm na pojedyncze półautomatyczne działko przeciwlotnicze 37 mm C/30 L/83, dodano działko plot. 20 mm C/38 i 4 miotacze bomb głębinowych i 2 zrzutnie bomb głębinowych. W toku wojny zdjęto wyrzutnie torpedowe[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d S. Patjanin, M. Barabanow, Korabli..., s. 21-22.
- ↑ Data wejścia do służby 30 sierpnia 1914 roku według: S. Patjanin, M. Barabanow, Korabli..., s. 21, budzi pewne wątpliwości - zaledwie 19 dni po wodowaniu. Według R. Gardiner, R. Gray, Conway’s.. s. 339, okręty tego typu wchodziły do służby od lipca 1915 roku.
- ↑ a b S.A. Bałakin: WMS Italii i Awstro-Wiengrii 1914-1918 gg., Morskaja Kollekcja nr 4/1997.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Robert Gardiner, Randal Gray (red.): Conway’s All The World’s Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985. ISBN 978-0-87021-907-8.
- (ros.) S.W. Patjanin, M.S. Barabanow: Korabli Wtoroj mirowoj wojny. WMS Bałkanskich gosudarstw i stran Wostocznogo Sriediziemnomoria, Morskaja Kampania 3/2007, Moskwa.