SM U-48
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Początek budowy |
sierpień 1914 |
| Wodowanie |
3 października 1915 |
 Kaiserliche Marine
| |
| Wejście do służby |
22 kwietnia 1916 |
| Zatopiony |
24 listopada 1917 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość |
65 m |
| Szerokość |
6,2 m |
| Zanurzenie testowe |
50 metrów |
| Napęd | |
| 2 silniki Diesla (2x1200 KM), 2 silniki elektryczne (2x600 KM), 2 wały | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg |
powierzchnia: 9400 Mm / 8 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 6 torped, działo 88 mm | |
| Wyrzutnie torpedowe |
4 x 500 mm (dziób-rufa) |
| Załoga |
36 |
SM U-48 – niemiecki okręt podwodny typu U-43 zbudowany w Kaiserliche Werft w Gdańsku w latach 1914-1916. Wodowany 3 października 1915 roku, wszedł do służby w Cesarskiej Marynarce Wojennej 22 kwietnia 1916 roku. Służbę rozpoczął w III Flotylli, a jego pierwszym dowódcą został kapitan Berndt Buß[1]. U-48 w czasie ośmiu patroli zatopił 34 statki o łącznej pojemności 104 554 BRT oraz jeden uszkodził i dwa zajął jako pryzy.
Pierwszym zatopionym przez U-48 statkiem był brytyjski parowiec „Lotusmere” o pojemności 3911 BRT, a zdarzenie to nastąpiło 2 października 1916 roku około 48 mil na północno północny wschód od latarni morskiej Teriberski. 9 marca 1917 roku Berndt Buß wypadł za burtę i utonął w kanale La Manche. Pod jego komendą okręt zatopił 19 statków nieprzyjaciela. Po śmierci dotychczasowego kapitana dowództwo przejął Hinrich Hermann Hashagen[2]. Już pod jego dowództwem 12 marca 1917 roku U-48 zatopił francuski żaglowiec „Guerveur” o pojemności 2596 BRT płynący z ładunkiem węgla. Po powrocie z patrolu Hashagen został zastąpiony przez kapitana Karla Edelinga[3], pod którego dowództwem U-48 zatopił 14 statków o łącznej pojemności 55 253 BRT.
24 listopada 1917 roku w czasie kolejnego patrolu, w wynurzeniu okręt wszedł na mieliznę Goodwin Sands w Cieśninie Kaletańskiej w okolicach Deal. U-48 został zauważony przez brytyjski niszczyciel HMS Gipsy i zatopiony. Zginęło 19 członków załogi wraz z kapitanem.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 27. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 176. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).