SPOT 7

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
SPOT 7
Indeks COSPAR

2014-034A

Indeks NORAD

40053

Państwo

 Francja

Zaangażowani

SPOT Image (grupa Airbus)

Model satelity

AstroBus-L (AstroSat-500 Mk.2)[1]

Rakieta nośna

PSLV[2][3]

Miejsce startu

Sriharikota, Indie

Orbita (docelowa, początkowa)
Perygeum

703,7 km[4]

Apogeum

706,3 km[4]

Okres obiegu

98,79 min[5]

Nachylenie

98,2°[1]

Czas trwania
Początek misji

30 czerwca 2014 04:22 UTC[2][3] UTC

Wymiary
Kształt

ośmiościan

Wymiary

~ 1,55 × 1,75 × 2,7 m[5]

Masa całkowita

712[5] (w tym 60 kg wyposażenia i 80 kg paliwa) kg[6]

SPOT 7 (fr. Satellite Pour l’Observation de la Terre, dosł. satelita obserwacyjny Ziemi) – sztuczny satelita obserwacji Ziemi, oferujący komercyjne zdjęcia terenu wysokiej rozdzielczości. Obsługiwany przez Spot Image, firmę ulokowaną w Tuluzie, obecnie kontrolowaną przez grupę Airbus.

Przebieg misji[edytuj | edytuj kod]

Umieszczony na orbicie okołobiegunowej przez indyjską rakietę nośną Polar Satellite Launch Vehicle 30 czerwca 2014 r.[2][7] Satelita odłączył się od rakiety nośnej 18 minut po starcie. Pierwszy kontakt, o 05:34 GMT, nawiązała stacja naziemna w Inuvik w Kanadzie, potwierdzając rozłożenie się paneli ogniw słonecznych i nadawanie telemetrii. Kolejna sesja łączności o 07:25 GMT, ze stacją w szwedzkiej Kirunie, potwierdziła ustabilizowanie położenia satelity, naładowanie baterii i poprawne utrzymywanie temperatury. Drugiego lipca przesłano do satelity pierwsze komendy. Jeszcze tego samego dnia odebrano w Tuluzie pierwsze zdjęcia z orbity[8].

W dniu 3 lipca satelita wykonał serię manewrów orbitalnych mających po około 10 dniach zapewnić docelowe położenie na orbicie, synchronizowane z satelitami SPOT 6, Pleiades 1A i 1B. zajął swoją ostateczną pozycję na orbicie[8].

Czwartego lipca 2014 r. Airbus opublikował pierwsze zdjęcia wykonane przez SPOT 7, prezentując możliwości satelity[9]. Misja SPOT planowana jest przynajmniej do 2024 roku[10]. Kalibracja instrumentu potrwa do połowy września, i będzie przeprowadzana również we współpracy z satelitą SPOT 6. Pracę komercyjną satelita podejmie w IV kwartale 2014.[8]

Budowa i działanie[edytuj | edytuj kod]

Jest on bliźniaczym satelitą dla wystrzelonego 9 września 2012 SPOT 6 i dzieli z nim orbitę, w przesunięciu o 180°, tj. orbituje po przeciwległej stronie kuli ziemskiej[2]. Orbita satelitów SPOT 6 i 7 jest heliosynchroniczna[5] (równik przekraczany o 10:30 czasu lokalnego)[11], co zwiększa spójność dostarczanych zdjęć. Na takiej samej orbicie krążą również francuskie satelity Pleiades 1A i 1B - wszystkie 4 statki są rozmieszczone wobec siebie co 90°.

Dane mogą być zapisywane w pamięci stałej o pojemności 850 Gbitów, ze 128-bitowym szyfrowaniem AES[6].

Energię elektryczną zapewniają trzy rozkładane panele ogniw słonecznych (trójzłączowych, na GaAs)[6] o łącznej rozpiętości 5,4 m². Zasilają one akumulatory litowo-jonowe.

Dane telemetryczne są przekazywane w paśmie X (z redundantnym nadajnikiem; antena Isoflux, modulacja QPSK) z prędkością 300 Mbps[5]. Telemetria przesyłana jest w paśmie S.

Za utrzymywanie położenia statku odpowiedzialne są, m.in. odbiornik GPS i szukacze gwiazd[8]. Statek jest stabilizowany trójosiowo, za pomocą zestawu 4 kół reakcyjnych i 3 magnetycznych. Dzięki możliwości bardzo szybkiego obrotu (30º w 12 sekund), utrzymywanej przez system CMG, możliwe jest wykonanie nawet 5 skanowań obszaru podczas 1 przelotu nad nim.[6]

Napęd główny satelity stanowi odrzutowy silnik chemiczny na jednoskładnikowy materiał pędny[6].

NAOMI[edytuj | edytuj kod]

Oba satelity, SPOT 6 i 7, wyposażone są w jeden instrument optyczny zbudowany z dwóch identycznych teleskopów Korscha (o nazwie New AstroSat Optical Modular Instrument - NAOMI[6]) o aperturze 200 mm.

Detektory (7000 pikseli lub 4×1750 pikseli) teleskop rejestrują fale elektromagnetyczne w zakresie 450-750 nm, w trybie panchromatycznym, lub w trybie multispektralnym:[6]

  • niebieski: 450-520 nm
  • zielony: 530-600 nm
  • czerwony: 620-690 nm
  • NIR: 760-890 nm

Według danych operatora każdy wykonuje zdjęcia z rozdzielczością 1,5-2,5 metra w trybie panchromatycznym i 12-bitową głębią (-610 m w trybie multispektralnym)[6] wzdłuż ścieżki o szerokości 60 km[12], z naturalnym odwzorowaniem kolorów i ortorektyfikacją (geometryczną korekcją artefaktów wynikłych z różnic w wysokości i nachyleniu terenu) w standardzie, co jest istotne dla ortofotomap[13]. Para satelitów zdolna jest pokryć do 6 milionów km² terenu dziennie, codziennie odwiedzać dowolny punkt na Ziemi czy dostosować się do zamówień składanych w ostatniej chwili. Jeden satelita będzie przeciętnie fotografował 2,2 mln km²[6].

NAOMI mogą pracować w trzech trybach[14]:

  1. Pojedynczy tryb mono: 60 km × 600 km
  2. Podwójny tryb mono: 120 km × 120 km lub 60 km × 180 km
  3. Stereo – 60 km × 60 km

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Gunter Krebs: SPOT 6, 7. Gunter's Space Page. [dostęp 2014-07-20]. (ang.).
  2. ↑ a b c d Hubert Bartkowiak: SPOT 7 na orbicie. Kosmonauta.net, 2014-06-30. [dostęp 2014-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-20)]. (pol.).
  3. ↑ a b William Graham: India’s PSLV successfully lofts SPOT 7 and companions. NASASpaceFlight.com, 2014-06-30. [dostęp 2014-07-20]. (ang.).
  4. ↑ a b Real Time Satellite Tracking and Predictions - SPOT 7. n2yo.com. [dostęp 2014-07-20]. (ang.).
  5. ↑ a b c d e Dane techniczne: SPOT 6 i SPOT 7. [dostęp 2014-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-20)].
  6. ↑ a b c d e f g h i SPOT-6 and SPOT-7. EOportal. [dostęp 2014-07-23]. (ang.).
  7. ↑ K S Jayaraman: India’s PSLV Rocket Lofts Airbus Spot 7 Satellite. Spacenews.com, 2014-06-30. [dostęp 2014-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-20)]. (ang.).
  8. ↑ a b c d All Systems “Go” for SPOT 7. Airbus Defence & Space. [dostęp 2014-07-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-29)]. (ang.).
  9. ↑ Hubert Bartkowiak: Pierwsze zdjęcia z satelity SPOT 7. Kosmonauta.net, 2014-07-08. [dostęp 2014-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-20)]. (pol.).
  10. ↑ SPOT 6 and SPOT 7 Satellite Imagery. astrium-geo.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-08)]., Airbus Defence&Space (ang.)
  11. ↑ Satellite: SPOT-7. WMO. [dostęp 2014-07-23]. (ang.).
  12. ↑ Bora-Bora okiem SPOT 6. [w:] geoforum.pl [on-line]. Geodeta Sp. z o.o., 2012-09-14. [dostęp 2014-07-14].
  13. ↑ SPOT 6 and SPOT 7 Satellite Imagery. astrium-geo.com. [dostęp 2014-07-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-08)]. (ang.).
  14. ↑ SPOT 1 – 7. Apollo Mapping. [dostęp 2014-07-23]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=SPOT_7&oldid=73606078”