SSCV Thialf
 Thialf pośród norweskich fiordów | |
| Poprzednie nazwy |
DB-102 |
|---|---|
| Numer IMO |
8757740 |
| Znak wywoławczy |
3EAA4 |
| Armator | |
| Dane podstawowe | |
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia |
Mitsui Shipyard – Tokio |
| Data wodowania |
1985 |
| Dane techniczne | |
| Wyporność |
72484 t |
| Wyporność całkowita |
198750 t |
| Liczebność załogi |
742 osoby |
| Długość całkowita (L) |
201,6 m |
| Szerokość (B) |
88,4 m |
| Zanurzenie (D) |
(tranzytowe/przy podnoszeniu/maksymalne) 12/26,6/31,6 m |
SSCV (ang. Semi-Submersible Crane Vessel – półzanurzalny dźwig pływający) Thialf – największy na świecie dźwig półzanurzalny.
Został zbudowany w 1985 jako DB-102 dla McDermott przez firmę Mitsui Engineering & Shipbuilding. W 1997, po zakończeniu współpracy z McDermott, został przejęty przez przedsiębiorstwo Heerema.
Cechy i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]
Thialf zaopatrzony jest w dwa żurawie z możliwością podnoszenia ciężaru do 14200 ton, co czyni go największym pływającym żurawiem świata[1] (przed Saipem’em 7000). Zaopatrzony jest w system dynamicznego pozycjonowania, który podczas prac utrzymuje jednostkę w założonym położeniu. Do tego celu Thialf używa sześciu pędników azymutalnych o mocy 5500 kW każdy. Zaopatrzony jest także w dwanaście kotwic o masie 22,5 ton, umieszczonych na linach o średnicy 80 mm.
Platforma na której znajdują się dźwigi jest ustawiona na dwóch kadłubach niczym olbrzymi katamaran za pomocą czterech filarów na każdym z kadłubów. Zanurzenie tranzytowe to ok. 12 metrów. Podczas operacji podnoszenia jednostka balastowana zanurza się do głębokości 26,6 metra – dzięki takiemu zanurzeniu zmniejsza się oddziaływanie fal na jednostkę.
Jednostka posiada kwatery na 742 osób.
Przedsięwzięcia (wybór)[edytuj | edytuj kod]
- Instalacja filaru mostu Erasmusbrug w Rotterdamie, 1995 r.,
- Rozbiórka stacji Brent Spar (punkt magazynowania ropy) u wybrzeży Wielkiej Brytanii, 1998 r.,
- W 2000 r. ustanowienie rekordu w dźwiganiu – 11883 ton przy podnoszeniu elementów konstrukcji Shella; rekord pobity przez dźwig Saipem 7000 w 2004 r. – 12150 ton[2],
- W 2004 r. praca przy platformie BP – Holstein; pobity rekord Zatoki Meksykańskiej w podnoszeniu – 7810 ton rekord pobity w marcu 2007 przez dźwig Saipem 7000 – 9521 ton[3],
- W 2005 r. zainstalował najcięższe na świecie jednoelementowe filary: 2,74 m średnicy, 190 m długości, 814 t każdy – wieża Benguela Belize przedsiębiorstwa ChevronTexaco.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ American Bureau of Shipping Record, Thialf (ang.). [dostęp 2008-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-20)].
- ↑ Lloyd’s Register EMEA assists world record lift for Sabratha topsides installation. [dostęp 2008-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-11-29)]. (ang.).
- ↑ Saipem Sets New Record in Mexico. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona firmy Heerema nt. Thialfa. [dostęp 2009-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 września 2012)]. (ang.).
- Artykuł o Thialfie na offshore-vessels.net. [dostęp 2009-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 maja 2007)]. (ang.).