STS-49
| ||
| ||
| Dane misji | ||
| Indeks COSPAR | 1992-026A | |
| Zaangażowani |  NASA
| |
| Oznaczenie kodowe | STS-49 | |
| Pojazd | ||
| Wahadłowiec | Endeavour | |
| Załoga | ||
| ||
| Dowódca | Daniel Brandenstein | |
| Start | ||
| Miejsce startu | Stany Zjednoczone, KSC, LC39-B
| |
| Początek misji | 7 maja 1992, 23:40:00 UTC | |
| Orbita okołoziemska | ||
| Apogeum | 341 km | |
| Perygeum | 268 km | |
| Okres orbitalny | 90,6 min | |
| Inklinacja orbity | 28,35° | |
| Lądowanie | ||
| Miejsce lądowania | Edwards AFB, Pas startowy 22 | |
| Lądowanie | 16 maja 1992, 20:57:38 UTC | |
| Czas trwania misji | 8 dni, 21 godz, 17 min, 38 sek | |
| Przebyta odległość | 5 948 166 km | |
| Liczba okrążeń Ziemi | 141 | |
| Program lotów wahadłowców | ||
STS-49 (ang. Space Transportation System) – misja amerykańskiego wahadłowca kosmicznego. Pierwszy lot z udziałem wahadłowca Endeavour. Głównym celem była naprawa satelity Intelsat 6 F-3. Był to czterdziesty siódmy start w ramach programu lotu wahadłowców[1][2].
Spis treści
Załoga[edytuj | edytuj kod]
źródło dla sekcji: [2]
- Daniel Brandenstein (4)*, dowódca (CDR)
- Kevin Chilton (1), pilot (PLT)
- Pierre Thuot (2), specjalista misji 3 (MS3)
- Kathryn Thornton (2), specjalista misji 4 (MS4)
- Richard Hieb (2), specjalista misji 1 (MS1)
- Thomas Akers (2), specjalista misji 5 (MS5)
- Bruce Melnick (2), specjalista misji 2 (MS2)
- * liczba w nawiasie oznacza liczbę lotów odbytych przez każdego z astronautów
Parametry misji[edytuj | edytuj kod]
- Masa:
- startowa orbitera: 116 390 kg
- lądującego orbitera: 91 214 kg
- ładunku: 14 618 kg
- Perygeum: 268 km
- Apogeum: 341 km
- Inklinacja: 28,35°
- Okres orbitalny: 90,6 min
Cel lotu[edytuj | edytuj kod]
Pierwszy lot nowego wahadłowca Endeavour (zastępującego utraconego Challengera); załoga naprawiła satelitę telekomunikacyjnego Intelsat 6 F-3, umieszczonego na niewłaściwej orbicie w 1990 roku[2].
Przebieg misji[edytuj | edytuj kod]
- źródło[3]
Podczas lotu astronauci przeprowadzili pierwszy trzyosobowy spacer kosmiczny (EVA), który był jednocześnie najdłuższym w historii – trwał 8 godzin i 29 minut. Rekord utrzymał się aż do misji STS-102, podczas której – tym razem jeden – astronauta przebywał w otwartej przestrzeni przez 8 godzin i 56 minut. STS-49 był pierwszą misją, w trakcie której astronauci czterokrotnie przeprowadzili EVA. Głównym celem misji było odzyskanie, naprawa i ponowne umieszczenie na orbicie satelity telekomunikacyjnego Intelsat 6 F-3. Nie było to zadanie łatwe – satelita został uchwycony dopiero za trzecim podejściem. Załoga zrealizowała dużą liczbę eksperymentów naukowych i NASA przedłużyła misję o dwa dni, by umożliwić realizację większej liczby celów.
Spacery kosmiczne[edytuj | edytuj kod]
źródło dla sekcji: [2]
- EVA-1 (10 maja 1992, 3 godz. 43 min): P. Thuot, R. Hieb.
- EVA-2 (11 maja 1992, 5 godz. 30 min): P. Thuot, R. Hieb.
- EVA-3 (13 maja 1992, 8 godz. 29 min): P. Thuot, R. Hieb, T. Akers.
- EVA-4 (14 maja 1992, 7 godz. 45 min): T. Akers, K. Thornton.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ podsumowanie misji STS-49 na stronie NASA (ang.)
- ↑ a b c d Tomáš Přibyl: Dzień, w którym nie wróciła COLUMBIA. Bielsko-Biała: Wydawnictwo >DEBIT<, s. 166. ISBN 83-7167-224-1.
- ↑ Robert Godwin: Space Shuttle. Warszawa: Prószyński Media Sp. z o.o., 2012, s. 27–28, seria: Historia podboju Kosmosu. ISBN 978-83-7648-973-5.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- podsumowanie misji STS-49 na stronie NASA (ang.)
- Mark Wade: STS-49 (ang.). W: Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2017-07-25].
- Spaceflight mission report: STS-49 (ang.). Space Facts. [dostęp 2017-07-25].
| |||||||||||
