Sajjid

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sajjid (arab. سيد; dosł.: pan, władca) – arabski zwrot grzecznościowy; niekiedy zastrzeżony jako tytuł honorowy, przynależny potomkom proroka Mahometa[1].

Tytuł ten pierwotnie przyznawany był mężczyznom z racji jakichś ich szczególnych osobistych zalet, bogactwa lub arystokratycznego pochodzenia. Nadawany był także przez członków plemienia jego wodzom, przez niewolników - ich właścicielom, czasem przez żony swym mężom. Później zaczęto oznaczać nim potomków Husajna, wnuka Mahometa, młodszego syna Alego i Fatimy. W szyizmie odróżnia się sajjidów od szarifów, potomków najstarszego syna Alego i Fatimy, Hasana. Czasami jednak określeniem sajjid oznacza się wszystkich potomków Proroka, wywodzących się od obu braci[1]. Nie tylko wśród szyitów, ale w całej społeczności muzułmanów, sajjidzi jako potomkowie Mahometa cieszą się szczególnym szacunkiem i autorytetem.

We współczesnym języku arabskim tytuł sajjid utracił swoje dawne znaczenie i często skracany do sidi jest używany w znaczeniu polskiego „pan”. Właśnie od zniekształconego sidi wywodzi się przydomek Cyd, pod jakim przeszedł do historii hiszpański rycerz Rodrigo Díaz de Vivar[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b sayyid, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2008-05-06] (ang.).
  2. Danuta Madeyska: Sajjid. W: Mały słownik kultury świata arabskiego. Józef Bielawski (red. nauk.). Warszawa: Wiedza Powszechna, 1971, s. 450–451.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Danuta Madeyska: Sajjid. W: Józef Bielawski (red. nauk.): Mały słownik kultury świata arabskiego. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1971.
  • Kultura islamu : słownik. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1997. ISBN 83-02-06373-8.