Sala Saska na Wawelu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sala Saska – jedna z komnat Zamku Królewskiego na Wawelu, wchodząca obecnie w skład ekspozycji Prywatnych Apartamentów Królewskich.

Pomieszczenie to mieści kolekcję porcelany miśnieńskiej, ofiarowaną dla zamku w 1966 r. przez Tadeusza Wierzejskiego. Zbór umieszczony głównie w szafach z XVIII w. obejmuje przedmioty powstałe od pierwszych lat istnienia manufaktury w Miśni (założona w 1710 r.), po wiek XIX. Większość eksponatów nosi, prócz znaków manufaktury, również numery inwentarza królewskiego. Najstarszym obiektem jest kominkowy czajnik z okresu Johanna Georga Hörolda (1720 - 1731). Ze zbiorów polskich z dynastii saskiej zachowała się grupa przedmiotów stanowiących naśladownictwo (tak w formie, jak i dekoracji) porcelany chińskiej i japońskiej, m.in. fragmenty serwisów: Ze czerwonym smokiem, Ze złotym lwem, Łabędziego (po ministrze Brühlu), z herbem hr. Józefa Sułkowskiego oraz koronacyjnego Augusta III Sasa. Wśród plastyki figuralnej znaleźć można białą grupę Golgota Johanna Joachima Kändlera (1743 - 1744) oraz kolekcję figurek szlachciców polskich (tzw. Polaki).

Wśród obrazów w sali znajdują się portrety królewskiej dynastii saskiej Wettynów w Polsce: Augusta II Mocnego i Augusta III Sasa (obydwa pędzla Louisade Silvestre) oraz Marii Amelii, córki Augusta II (pędzla Maurice'a de la Tour).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kazimierz Kuczman, Wzgórze Wawelskie : Przewodnik; [Państwowe Zbiory Sztuki na Wawelu, Ministerstwo Kultury i Sztuki, Zarząd Muzeów i Ochrony Zabytków], Kraków 1988, wyd. drugie.