Salon 35

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siedziba (2012)

Salon 35 - instytucja wystawiennicza powstała w Poznaniu w listopadzie 1935 i działająca do 1939. W swojej historii zorganizowała około 50 wystaw[1].

Salon gromadził polskich twórców przede wszystkim związanych z nurtem kapistycznym. Prowadził go Wacław Taranczewski[1], a wystawiali w jego przestrzeniach m.in. Artur Nacht-Samborski[2], Jan Cybis, Józef Czapski[3], Stanisław Szczepański, Adam Hannytkiewicz, Tytus Czyżewski, Leon Dołżycki, Jan Spychalski, Jerzy Wolff, Józef Krzyżański i Zbigniew Pronaszko[4]. W okresie swojego działania był jedną z wiodących instytucji kulturalnych miasta. Oprócz działalności wystawienniczej prowadzono również działania edukacyjne (odczyty)[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Uniwersytet Trzeciego Wieku Czarnków
  2. Państwowa Galeria Sztuki. [dostęp 2014-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-15)].
  3. Czapscy.org. [dostęp 2014-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-24)].
  4. Hilary Majkowski, O sztuce plastycznej w Poznaniu w czasach poprzedzających wojnę światową, w: Kronika Miasta Poznania, (Antologia), Poznań, 1991, s.346, ISSN 0137-3552
  5. Zbigniew Kopeć, Poznań między wojnami. Opowieść o życiu miasta 1918-1939, Łódź: Księży Młyn, 2013, s. 112, ISBN 978-83-7729-030-9, OCLC 891282668.