San Bernardino Tunnel
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Długość |
6 596 m |
| Liczba tub |
1 |
| Liczba portali |
2
• Hinterrhein 46°31′24″N 9°11′10″E/46,523400 9,186100 |
| Data otwarcia | |
| Budowa | |
| Data budowy | |
Położenie na mapie Szwajcarii  | |
 46°29′37,54″N 9°10′51,13″E/46,493760 9,180870
| |
San Bernardino Tunnel[1], Galleria del San Bernardino[2], Tunnel dal San Bernardin[3][4][5] – tunel drogowy zbudowany w latach 1961–1967. Łączy miejscowości Hinterrhein i San Bernardino (gmina Mesocco), w kantonie Gryzonia. Do użytku został oddany 1 grudnia 1967. Tunel jest główną budowlą w obrębie autostrady A13 pomiędzy St. Margrethen i Bellinzoną, pozwala uniknąć przejazdu przez Berhnardinpass.
Tunel
[edytuj | edytuj kod]Tunel łączy wschodnią Szwajcarię z kantonem Ticino i jest drugim co do ważności połączeniem poprzez Alpy w Szwajcarii, zarówno jeśli chodzi o transport towarowy jak i indywidualny. San Bernardino jest tunelem składającym się z pojedynczej tuby, w której odbywa się ruch w obydwu kierunkach, a prędkość maksymalna to 80 km/h.
W momencie projektowania obecne natężenie ruchu nie było możliwe do wyobrażenia. Z dzisiejszego punktu widzenia szerokość drogi kołowej okazała się być niewystarczająca. Systemy wentylacji nie odpowiadały już współczesnym potrzebom, a także nie istniała droga ewakuacyjna i ratunkowa. Z tych powodów w latach 1998–2007 zostały przeprowadzone prace renowacyjne.
Remont generalny
[edytuj | edytuj kod]Wiek obiektu oraz rosnące obciążenie i wzrost ruchu pojazdów wywołały konieczność odnowienia tunelu. Prace remontowe rozpoczęte w roku 1998, zakończone zostały w roku 2007. 22 września 2007 świętowane było zakończenie prac remontowych, połączone z jubileuszem 40-lecia otwarcia tunelu.
W zakresie tego projektu zostały wykonane następujące prace:
- Obniżenie fundamentów kanału centralnego
- Odnowienie systemu odpływu wód (odrębny system) i kanałów technicznych
- Odnowienie urządzeń elektromechanicznych
- Dostosowanie wentylacji (do działania normalnego i w przypadku pożaru) do obecnych wymagań
- Stworzenie drogi ewakuacyjnej i ratunkowej (wyjścia bezpieczeństwa)
- Demontaż i rekonstrukcja poziomu jezdni
- Zastąpienie elementów prefabrykowanych elewacji ścian
Prace renowacyjne prowadzone były bez zamykania ruchu w tunelu. Całościowe koszty wyniosły około 240 milionów franków szwajcarskich (około 150 milionów euro).
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nazwa niemiecka wymieniona przez Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Nazewnictwo geograficzne świata. Zeszyt 12. Europa, Część II; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa 2010. s. 203. [dostęp 2018-01-24].
- ↑ Nazwa włoska wymieniona przez Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Nazewnictwo geograficzne świata. Zeszyt 12. Europa, Część II; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa 2010. s. 203. [dostęp 2018-01-24].
- ↑ Nazwa retoromańska wymieniona przez Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Nazewnictwo geograficzne świata. Zeszyt 12. Europa, Część II; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa 2010. s. 203. [dostęp 2018-01-24].
- ↑ Główny Urząd Geodezji i Kartografii nie podaje polskiego egzonimu: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa 2013. s. 290 i 291. [dostęp 2018-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-07)].
- ↑ Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, Przedmowa, s. XVIII; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. [dostęp 2018-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-07)].
Niewymienienie danego obiektu jest jednoznaczne ze stwierdzeniem, że Komisja nie zaleca dla niego polskiej nazwy, nawet jeżeli taka spotykana jest w niektórych publikacjach.