Sanktuarium Jasna Górka
 A-625/89 z dnia 03.11.1989[1]
| |
| Sanktuarium | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Parafia | |
| Przedmioty szczególnego kultu | |
| Cudowne wizerunki | |
Położenie na mapie gminy Ślemień  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu żywieckiego  | |
 49°42′26,45″N 19°21′11,92″E/49,707347 19,353311
| |
Jasna Górka – sanktuarium Matki Bożej w Ślemieniu, w parafii Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Ślemieniu.
Opis Sanktuarium[edytuj | edytuj kod]
Sanktuarium stoi powyżej zabudowy mieszkalnej w Ślemieniu, na stokach wzgórza. Ołtarz główny jest barokowej konstrukcji z czterema kolumnami i widniejącymi po bokach figurami Św. Kazimierza Królewicza oraz Św. Jana z Kęt. Zwieńczenie ołtarza przedstawia Ducha Świętego w postaci gołębicy, adorowanego przez dwóch aniołów.
W ołtarzu znajduje się obraz Matki Bożej Częstochowskiej. Jest to XIX-wieczna kopia obrazu Jasnogórskiego, namalowana na desce przez Błażeja Luksa. Koronowany przez Metropolitę Archidiecezji Krakowskiej kard. Stanisława Dziwisza w 2016 r.[2]
Obraz jest zasłaniany dwoma zasuwami - jedna z obrazem Św. Anny ze Św. Joachimem i Maryją, druga przedstawia objawienie Matki Bożej w Fatimie. W ołtarzu bocznym od strony zachodniej umieszczony jest obraz Matki Bożej Dobrej Rady, a w ołtarzu wschodnim Chrystus na krzyżu. Sklepienie kościoła ozdobione jest scenami z życia Maryi.
Pod świątynią znajduje się kamienna grota w kształcie tunelu, z figurą Matki Bożej Niepokalanego Poczęcia. Wyciągnięte dłonie Maryi symbolizują hojność w dawaniu łask. W grocie znajduje się źródełko uznawane za cudowne.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Historia kultu Matki Boskiej na Jasnej Górce zaczęła się w połowie XIV wieku. Jeden z górali ze Ślemienia po powrocie z pielgrzymki do Częstochowy postanowił zrobić cud na jednej z polan za wsią nazywanej "na Kumorkowym Groniu". Zanurzył przywieziony z Częstochowy obrazek w tamtejszym źródełku, jakoby ukazała się tam Matka Boska. Wieść szybko rozeszła się po wsi. Ludzie zaczęli się modlić w tym miejscu. Źródełko było miejscem wielu cudów i uzdrowień. Ludzie z odległych stron pielgrzymowali po cudowną wodę do źródełka. Zaczęły przybywać pielgrzymki a góral zaczął zbierać profity z tego zjawiska. W XVII wieku wybudowano w tym miejscu kaplicę. Pielgrzymek przybywało, ludzie modlili się i kult Matki Boskiej na Kumorkowym Groniu rozsławił się daleko poza granice kraju. W 1623 roku rodzina Komorowskich sprowadziła do kościoła w Rychwałdzie obraz Matki Boskiej. Obraz natychmiast zasłynął cudami ale ludzie nadal pielgrzymowali na polane obok Ślemienia. Modlili się przy małej kaplicy. Bardzo się to nie spodobało plebanowi Rychwałdzkiemu jak i Suskiemu, bo poważnie zaczęło zagrażać ich dochodom. Plebani najechali zbrojnie na polanę. Źródełko zasypali, kaplicę zburzyli. Od tego momentu pielgrzymki szły tylko do kościoła w Rychwałdzie. Tak było aż do połowy XIX wieku gdy mieszkaniec Ślemienia Józef Pochopień ufundował figurę Matki Boskiej, która stoi do dziś i zbudował kapliczkę. Kościół w tym miejscu powstał w 1866 za przyczyną Ks. Antoniego Antałkiewicza, który chciał w ten sposób uczcić 900 rocznicę chrztu Polski.[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
- ↑ a b Jasna Górka [online], parafiaslemien.ns48.pl [dostęp 2020-12-14].