Saturn I (człon)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Saturn I
Producent

Stany Zjednoczone

Człon rakiet

Saturn I, Saturn I Block 2, Saturn A-1, Saturn C-1, Saturn C-2

Materiały napędowe

ciekły tlen i nafta

Koszt jednostkowy

43,5 mln USD

Osiągi
Siła ciągu przy starcie

7582,10 (w próżni) kN

Impuls właściwy w próżni

289 s

Impuls właściwy na poz. morza

255 s

Maks. czas działania

150 s

Wymiary
Długość

24,48 m

Średnica

6,52 m

Masa pustego

45 267 kg

Masa maksymalna

432 681 kg

Silniki
Silnik 1.

8 × H-1

Saturn Iamerykański człon rakiet nośnych. Używany w rakietach nośnych Saturn.

Rysunek członu Saturn I

Napędzany ośmioma silnikami H-1. Zbudowany w oparciu o zbiornik rakiety Jupiter (oś centralna), otoczony ośmioma zbiornikami z rakiet Redstone (cztery na tlen, białe, i cztery na naftę, czarne). Cztery zewnętrzne silniki były zawieszone na montażach umożliwiających im sterowanie lotem członu.
Ze względu na znaczne wymiary przewóz członu koleją z wytwórni Michoud w Nowym Orleanie do Ośrodka Kosmicznego im. J.K. Kennedy’ego na Florydzie nie był możliwy. Dlatego S-I przewożono szosami, na specjalnych łożach, wyposażonych w koła i ciągniętych przez potężne pojazdy samochodowe[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Olgierd Wołczek: Astronautyka służy ludziom na Ziemi. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1972, s. 60-61, seria: Omega.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]