Przejdź do zawartości

Seppe Smits

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Seppe Smits
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 lipca 1991
Westmalle

Klub

Snow Valley Freestyle Team

Wzrost

180 cm

Debiut w PŚ

10.10.2007, Rotterdam
(39. miejsce – big air)

Pierwsze punkty w PŚ

2.11.2007, Saas-Fee (30. miejsce – half-pipe)

Pierwsze podium w PŚ

22.11.2008, Sztokholm
(3. miejsce – big air)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Belgia
Mistrzostwa świata
złoto La Molina 2011 Slopestyle
złoto Sierra Nevada 2017 Slopestyle
srebro Gangwon 2009 Big air
srebro La Molina 2011 Big air
brąz Stoneham 2013 Big air
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Cardrona 2010 Big air
brąz Cardrona 2010 Slopestyle
Puchar Świata (AFU)
3. miejsce
2016/2017
Puchar Świata (Big air)
Mała Kryształowa Kula
2012/2013
Mała Kryształowa Kula
2014/2015
3. miejsce
2015/2016
3. miejsce
2016/2017

Seppe Smits (ur. 13 lipca 1991 w Westmalle) – belgijski snowboardzista, wielokrotny medalista mistrzostw świata oraz dwukrotny zdobywca Małej Kryształowej Kuli Pucharu Świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się 28 kwietnia 2006 roku w Zermatt, gdzie zajął 27. miejsce w half-pipie podczas mistrzostw Szwajcarii. W 2009 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Nagano, gdzie był dziesiąty w tej konkurencji. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata juniorów w Cardronie zdobył srebrny medal w big air i brązowy w slopestyle’u. W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 7 października 2007 roku w Rotterdamie, zajmując 39. miejsce w Big air. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 2 listopada 2007 roku w Saas-Fee, zajmując 30. miejsce w halfpipie. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął nieco ponad rok później, 22 listopada 2008 roku w Sztokholmie, kończąc Big air na trzeciej pozycji. Wyprzedzili go tylko Janne Korpi z Finlandii i Szwed Chris Sörman. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonach 2012/2013 i 2014/2015, kiedy to zdobywał Małą Kryształową Kulę w klasyfikacji big air. Ponadto w sezonie 2016/2017 zajął trzecie miejsce w klasyfikacji AFU[1] i w klasyfikacji big air.

W 2009 roku zdobył srebrny medal w Big air podczas mistrzostw świata w Gangwon, przegrywając tylko z Finem Markku Koskim. Wynik ten powtórzył na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w La Molinie, a na mistrzostwach świata w Stoneham w 2013 roku był trzeci. Ponadto zdobywał złote medale w slopestyle’u podczas MŚ w La Molinie i mistrzostw świata w Sierra Nevada w 2017 roku. W 2014 roku brał udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi, gdzie uplasował się na 13. miejscu w slopestyle’u.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwycięzca
13. 8 lutego 2014 Rosja Soczi Slopestyle Stany Zjednoczone Sage Kotsenburg
10. 11 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Slopestyle Stany Zjednoczone Redmond Gerard
29. 24 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Big air Kanada Sebastien Toutant
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwycięzca
22. 23 stycznia 2009 Korea Południowa Gangwon Half-pipe Japonia Ryō Aono
2. 24 stycznia 2009 Korea Południowa Gangwon Big air Finlandia Markku Koski
2. 15 stycznia 2011 Hiszpania La Molina Big air Finlandia Petja Piiroinen
26. 20 stycznia 2011 Hiszpania La Molina Half-pipe Australia Nathan Johnstone
1. 22 stycznia 2011 Hiszpania La Molina Slopestyle -
31. 18 stycznia 2013 Kanada Stoneham Slopestyle Finlandia Roope Tonteri
3. 20 stycznia 2013 Kanada Stoneham Big air Finlandia Roope Tonteri
1. 11 marca 2017 Hiszpania Sierra Nevada Slopestyle -
50. 17 marca 2017 Hiszpania Sierra Nevada Big air Norwegia Ståle Sandbech
12. 9 lutego 2019 Stany Zjednoczone Park City Slopestyle Stany Zjednoczone Chris Corning

Puchar Świata

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Zwycięstwa w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
  1. Belgia Antwerpia10 listopada 2012 (Big air)
  2. Turcja Stambuł20 grudnia 2014 (Big air)
  3. Włochy Seiser Alm27 stycznia 2017 (Slopestyle)
  4. Kanada Québec16 marca 2019 (Big air)

Pozostałe miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]
  1. Szwecja Sztokholm22 listopada 2008 (Big air) – 3. miejsce
  2. Kanada Stoneham21 lutego 2009 (Big air) – 3. miejsce
  3. Wielka Brytania Londyn30 października 2010 (Big air) – 3. miejsce
  4. Kanada Calgary30 stycznia 2010 (Slopestyle) – 2. miejsce
  5. Wielka Brytania Londyn29 października 2011 (Big air) – 2. miejsce
  6. Korea Południowa Pjongczang21 lutego 2016 (Slopestyle) – 2. miejsce
  7. Włochy Mediolan12 listopada 2016 (Big air) – 2. miejsce

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Klasyfikacja generalna dyscyplin freestyle (Halfpipe, Slopestyle i Big air)
  2. Od sezonu 2010/2011 obowiązuje osobna klasyfikacja generalna freestyle