Seweryn Soplica
Seweryn Soplica, cześnik parnawski – postać literacka stworzona przez Henryka Rzewuskiego, narrator gawęd zebranych w powieści-gawędzie szlacheckiej Pamiątki JPana Seweryna Soplicy, cześnika parnawskiego z 1839 r. oraz Uwag o dawnej Polsce przez starego Szlachcica Seweryna Soplicę Cześnika Parnawskiego napisane 1832 r.
Postać Seweryna Soplicy zainspirowała Adama Mickiewicza, który zetknął się z gawędami Rzewuskiego w roku 1830 w Rzymie. Pod ich wypływem Mickiewicz stworzył w latach 1832-1834 Pana Tadeusza, w której głównym bohaterom nadał zaczerpnięte od Rzewuskiego nazwisko Soplica, a ich dworek nazwał Soplicowo[1].
Literatura[edytuj | edytuj kod]
- Henryk Rzewuski: “Pamiątki JPana Seweryna Soplicy, cześnika parnawskiego”. (wiele wydań).
- Henryk Rzewuski: “Uwagi o dawnej Polsce przez starego szlachcica Seweryna Soplicę cześnika parnawskiego napisane w 1832 roku. Rękopis niewydany ręką Henryka Rzewuskiego”. opr. Warszawa: Fundacja Akademia Humanistyczna, 2003. ISBN 83-89348-08-X.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Andrzej Waśko, "Pamiątki Soplicy" na tle programowych wypowiedzi Henryka Rzewuskiego; Pamiętnik Literacki : czasopismo kwartalne poświęcone historii i krytyce literatury polskiej 82/1, 60-85, 1991.
