Shark Jaws
Producent | |
---|---|
Wydawca |
Horror Games |
Projektant | |
Data wydania |
1975 |
Gatunek | |
Tryby gry | |
Wymagania sprzętowe | |
Platforma | |
Parametry automatu | |
Ekran automatu |
rastrowy, monochromatyczny z kolorową nakładką[1] |
Shark Jaws – automat do gry jednoosobowej zaprojektowany przez Atari, wydany w 1975 roku. Uważany jest za pierwszą komercyjną adaptację filmu w historii gier komputerowych[2] i pierwszą grę, w której zastosowano animację postaci[3]. Sprzedał się w kilku tysiącach egzemplarzy[4].
Rozgrywka, polegająca na sterowaniu nurkiem łowiącym ryby i unikaniu ataków rekina ludojada, miała nawiązywać do wyreżyserowanego w tym samym roku blockbustera Szczęki. Nolan Bushnell, jeden z założycieli firmy Atari, nie uzyskawszy praw do stworzenia gry na podstawie filmu, założył spółkę Horror Games i formalnie to ona była wydawcą gry. Chciał w ten sposób uchronić Atari przed możliwym procesem ze strony Universal Studios, do którego ostatecznie nie doszło[3][5]. Czcionka użyta do dekoracji automatu przypominała tę z materiałów promocyjnych filmu, a słowo „Jaws” (ang. „Szczęki”) w tytule zapisano dużo większą czcionką niż „Shark”[2].
Część sprzętowa automatu została zapożyczona z wcześniejszej konstrukcji Atari, gry Tank[6]. Do sterowania wykorzystano dżojstik i przycisk start[1]. Automat ozdobiono rekinami pływającymi wokół nurka[7]. Gra pojawiła się w filmie Pirania[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Shark Jaws. Operation, Maintenance, Service Manual. Horror Games, 1975.
- ↑ a b Montfort Nick, Ian Bogost: Racing the Beam: The Atari Video Computer System. MIT Press, 2009, s. 125-126. ISBN 978-0-262-01257-7.
- ↑ a b Bartłomiej Kluska: Dawno temu w grach. Łódź: ORKA, 2008, s. 18-19. ISBN 978-83-927229-0-8.
- ↑ Steve Fulton: The History of Atari: 1971-1977. Gamasutra, 2007-11-06. s. 10. [dostęp 2017-06-05]. (ang.).
- ↑ Keith Stuart: Jaws: the movie that brought video games and films together. The Guardian, 2015-06-03. [dostęp 2017-06-05]. (ang.).
- ↑ Shark Jaws – The Horror of IP Infringement. The Dot Eaters. [dostęp 2017-06-05]. (ang.).
- ↑ Ulotka automatu.
- ↑ I.Q. Hunter: Cult Film as a Guide to Life: Fandom, Adaptation, and Identity. Bloomsbury, 2016, s. 87.