Przejdź do zawartości

Shikō Munakata

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Shikō Munakata
棟方 志功
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 września 1903
Aomori

Data i miejsce śmierci

13 września 1975
Tokio

Narodowość

japońska

Dziedzina sztuki

drzeworyt

Odznaczenia
Order Kultury (Japonia)

Shikō Munakata (jap. 棟方 志功 Munakata Shikō; ur. 5 września 1903, zm. 13 września 1975[1]) – japoński drzeworytnik.

Urodził się w Aomori, w rodzinie ubogiego kowala[2]. Od dzieciństwa wykazywał zainteresowania artystyczne. Początkowo zajmował się malarstwem olejnym, by po przeprowadzce do Tokio w 1924 roku zwrócić się ku drzeworytnictwu[1][2]. Jego nauczycielem był Un’ichi Hiratsuka[1]. Stopniowo wypracował własny, ekspresyjny styl, czerpiący z dorobku sztuki ludowej. W dziełach Munakaty silnie widoczny jest wpływ religii buddyjskiej[1][2].

Po II wojnie światowej twórczość Munakaty została doceniona poza Japonią także w świecie zachodnim, a jego dzieła trafiły do licznych kolekcji w Europie i USA[2]. W 1956 roku jako pierwszy japoński artysta otrzymał nagrodę na prestiżowym Biennale w Wenecji, w 1964 Nagrodę Asahi[3], zaś w 1970 roku został odznaczony Orderem Kultury[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Munakata Shikō, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-09-07] (ang.).
  2. a b c d William D. Hoover: Historical Dictionary of Postwar Japan. Lanham: Scarecrow Press, 2011, s. 193. ISBN 978-0-8108-5460-4.
  3. The Asahi Prize [online], Asahi Shimbun [dostęp 2020-03-24] (ang.).