Przejdź do zawartości

Sidus Ludoviciana

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sidus Ludoviciana
Ilustracja
Mizar, Alkor i Sidus Ludoviciana
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Wielka Niedźwiedzica

Rektascensja

13h 24m 51,852s[1]

Deklinacja

+54° 53′ 50,84″[1]

Paralaksa (π)

10,8536 ± 0,0280[1]

Odległość

300,05 ± 0,8 ly
92,1 ± 0,2 pc[2]

Wielkość obserwowana
(pasmo V)

7,58 ± 0,01m[1]

Ruch własny (RA)

−19,910 ± 0,051 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

-5,202 ± 0,040 mas/rok[1]

Prędkość radialna

−4,9 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

olbrzym

Typ widmowy

A5 E[1]

Promień

1,61[2] R

Jasność

6,159 L[2]

Temperatura

7167 K[2]

Alternatywne oznaczenia
2MASS: J13245185+5453509
Bonner Durchmusterung: BD+55°1602
Boss General Catalogue: GC 18150
Katalog Gliesego: GJ 699
Katalog Henry’ego Drapera: HD 116798
SAO Star Catalog: SAO 28748
TYC 3850-257-1

Sidus Ludoviciana (Gwiazda Ludwika) – gwiazda siódmej wielkości gwiazdowej z gwiazdozbioru Wielkiej Niedźwiedzicy znajdująca się pomiędzy Mizarem i Alkorem. Oddalona jest od Słońca o 300 ly, nie może być więc z Mizarem i Alkorem powiązana grawitacyjnie.

Gwiazda ta wyczerpała już swoje zasoby wodoru i opuściła ciąg główny stając się białym olbrzymem. Jest 6 razy jaśniejsza od Słońca i posiada 1,6 razy większy promień. Temperatura jej powierzchni wynosi 7167 K[3].

2 grudnia 1722 roku gwiazdę tę obserwował Johann Georg Liebknecht, niemiecki profesor teologii i matematyki uniwersytetu w Giessen. Tejże nocy Liebknecht stwierdził, że gwiazda ta zmienia położenie względem sąsiednich gwiazd, uznał więc ją za planetę i nazwał Gwiazdą Ludwika (łac. Sidus Ludoviciana) na cześć Landgrafa Hesji Ludwika V Wiernego. Liebknecht pomylił się jednak, nie był świadomy tego, że gwiazda ta była obserwowana już w tym samym położeniu w 1617 roku przez włoskiego matematyka i astronoma Benedetto Castelliego i nie może być planetą[4].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Sidus Ludoviciana w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d Brown, A. G. A: Gaia data release 2 (Gaia DR2). [w:] "Gaia Data Release 2. Summary of the contents and survey properties" [on-line]. 2018-4-25. [dostęp 2019-11-23]. (ang.).
  3. S. Grenier i inni, Radial velocities: IX. Measurements of 2800 B2-F5 stars for Hipparcos, „Astronomy and Astrophysics Supplement Series”, 137 (3), 1999, s. 451–456, DOI10.1051/aas:1999489, ISSN 0365-0138 [dostęp 2019-11-24].
  4. Clifford J. Cunningham, Studies of Pallas in the Early Nineteenth Century, Cham: Springer International Publishing, 2017, s. 105, DOI10.1007/978-3-319-32848-5_5, ISBN 978-3-319-32846-1 (ang.).