Sielsowiet Niehorele
53°35′N 27°03′E/53,583333 27,050000| sielsowiet | |
 Sielsowiet (czerwony) na mapie rejonu dzierżyńskiego | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Siedziba | |
| Populacja (2019) • liczba ludności |
|
| Szczegółowy podział administracyjny | |
| Liczba miejscowości |
29 |
Położenie na mapie obwodu mińskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 53°35′N 27°03′E/53,583333 27,050000
| |
Sielsowiet Niehorele (biał. Негарэльскі сельсавет, Nieharelski sielsawiet; ros. Негорельский сельсовет) – sielsowiet na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie dzierżyńskim, z siedzibą w Enierhietykowie.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Według spisu z 2009 sielsowiet, passowiet i osiedle typu miejskiego Niehorele[a] zamieszkiwało 5505 osób[b], w tym 4832 Białorusinów (87,77%), 478 Rosjan (8,68%), 86 Ukraińców (1,56%), 58 Polaków (1,05%)[c], 8 Azerów (0,15%), 7 Ormian (0,13%), 6 Tatarów (0,11%), 4 Bułgarów (0,07%), 23 osoby innych narodowości i 3 osoby, które nie podały żadnej narodowości[2].
Do 2019 liczba ludności spadła do 5413 osób. Największymi miejscowościami były wówczas Enierhietykau (2811 mieszkańców), Niehorele (774 mieszkańców), Rudnia (387 mieszkańców), Harbuzy (296 mieszkańców), osiedle Kłoczki (200 mieszkańców) i Łohowiszcze (196 mieszkańców). Liczba ludności żadnej z pozostałych miejscowości nie przekraczała 148 osób[1].
Geografia i transport[edytuj | edytuj kod]
Sielsowiet położony jest na Wysoczyźnie Mińskiej, w południowo-zachodniej części rejonu dzierżyńskiego.
Przez sielsowiet przebiegają linia kolejowa Moskwa – Mińsk – Brześć, droga magistralna M1 oraz droga republikańska R68.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Zachodnia granica sielsowietu, będąca jednocześnie granicą rejonu dzierżyńskiego z rejonem stołpeckim, pokrywa się z przebiegiem polsko-sowieckiej granicy państwowej w latach 1921 - 1945[3].
W latach 30. XX w. sielsowiet Niehorele był polsowietem z autonomią dla ludności polskiej[4].
30 października 2009 scalono sielsowiet Niehorele, passowiet Niehorele i osiedle typu miejskiego Niehorele[d] w sielsowiet Niehorele[5].
Miejscowości[edytuj | edytuj kod]
- agromiasteczko:
- wsie:
- osiedla:
- chutor:
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 4 października 2019 roku. [dostęp 2024-03-10]. (ros. • biał.).
- ↑ Этнічны склад насельніцтва сельсаветаў Беларусі паводле перапісу 2009 года. [dostęp 2024-03-10]. (ros.).
- ↑ Mapa WIG Rubieżewicze-Kojdanów. [dostęp 2024-03-10]. (pol.).
- ↑ Józef Maroszek, Maria Maroszkówna: Przyszłość kultury Polaków na Kresach. Materiały z Konferencji Naukowej w Drohiczynie 1-3 maj 2000 poprzedzającej Kongres Kultury Polskiej 2000. Białystok, Drohiczyn: 2000, s. 32. ISBN 83-88433-45-8.
- ↑ Решение Минского областного Совета депутатов от 30 октября 2009 г. № 219 Об изменении административно-территориального устройства Минской области. Portal Prawny Republiki Białorusi. [dostęp 2024-03-10]. (ros.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Publiczna Mapa Katastralna Republiki Białorusi. [dostęp 2024-03-10]. (ros. • biał.).