Siergiej Mariachin

Siergiej Mariachin
Сергей Степанович Маряхин
	generał armii
Pełne imię i nazwisko	Siergiej Stiepanowicz Mariachin
Data i miejsce urodzenia	7 października 1911 ; Totorszewo, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	15 czerwca 1972 ; Moskwa, ZSRR
	Przebieg służby
Lata służby	1931–1972
Siły zbrojne	Armia Czerwona; Armia Radziecka
Stanowiska	dowódca: 68 Brygady Pancernej, Północnej Grupy Wojsk Armii Radzieckiej, Białoruskiego Okręgu Wojskowego, szef tyłów Sił Zbrojnych ZSRR
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa: bitwa na łuku kurskim,; bitwa o Dniepr,; operacja wiślańsko-odrzańska,; operacja berlińska;
	Odznaczenia

Siergiej Stiepanowicz Mariachin (ros. Сергей Степанович Маряхин, ur. 24 września^?/7 października 1911 w Totorszewie, zm. 15 czerwca 1972 w Moskwie) – radziecki dowódca wojskowy, generał armii.

Życiorys

Urodził się we wsi Totorszewo (wówczas w hubernia niżnonowogrodzkiej, obecnie na terenie obwód niżnonowogrodzki), gdzie ukończył szkołę podstawową. W 1928 rozpoczął naukę w zakładowej szkole hutniczej w Kulebach, a następnie pracował jako wytapiacz.

W czerwcu 1931 został powołany do Armii Czerwonej i skierowany do Saratowskiej Szkoły Wojsk Pancernych. Po jej ukończeniu został dowódcą plutonu w 1 Brygadzie Zmechanizowanej. Następnie był słuchaczem Akademii Wojskowej im. Michaiła Frunzego, którą ukończył w maju 1941, po czym objął stanowisko zastępcy szefa sztabu ds. tyłów 99 pułku czołgów 50 Dywizji Pancernej.

W momencie ataku Niemiec na Związek Radziecki pełnił funkcję dowódcy batalionu w 99 pułku czołgów i 13 lipca 1941 przeszedł chrzest bojowy pod Bobrujskiem.

Później kolejno pełnił funkcje: szefa sztabu pułku czołgów, zastępcy i szefa sztabu brygady pancernej, szefa oddziału operacyjnego Zarządu Samochodowo-Pancernego Frontu Briańskiego, Frontu Woroneskiego, szefa sztabu Zarządu Dowództwa Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych Frontu Woroneskiego, szefa oddziału operacyjnego sztabu 4 Gwardyjskiej Armii Pancernej i dowódcy 68 Brygady Pancernej. Brał udział w bitwie pod Kurskiem, bitwie o Dniepr, wyzwalaniu prawobrzeżnej Ukrainy i zajmowaniu Polski oraz w operacji berlińskiej i praskiej.

Po zakończeniu II wojny światowej pełnił szereg funkcji sztabowych i dowódczych m.in. w latach 1963–1964 był dowódcą Północnej Grupy Wojsk Armii Radzieckiej z siedzibą w Legnicy, a następnie w latach 1964–1967 był dowódcą Białoruskiego Okręgu Wojskowego. W 1950 ukończył z wyróżnieniem Akademię Sztabu Generalnego.

We wrześniu 1967 został I zastępcą szefa tyłów Sił Zbrojnych ZSRR, a w kwietniu 1968 – zastępcą ministra obrony, szefem tyłów Sił Zbrojnych ZSRR.

Zmarł 15 czerwca 1972 w Moskwie.

Odznaczenia

Bibliografia

BolesławB. Potyrała BolesławB., WładysławW. Szlufik WładysławW., Who is who? Trzygwiazdkowi generałowie i admirałowie radzieckich sił zbrojnych z lat 1940-1991, Częstochowa: WSP, 2001, ISBN 83-7098-662-5, OCLC 831020923 .
Mała Encyklopedia Wojskowa, t. II, Wyd. MON, Warszawa 1971
Encyklopedia II wojny światowej, Wyd. MON, Warszawa 1975
(ros.) Radziecka Encyklopedia Wojskowa, Moskwa
(ros.) Wielka Encyklopedia Radziecka, t. 15, s. 435, Moskwa 1969-1978
(ros.) Wojskowy słownik encyklopedyczny, Moskwa 1986
Маряхин Сергей Степанович – Проект ХРОНОС (ros.)