Sierpotymalek indochiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sierpotymalek indochiński
Rimator danjoui[1]
Robinson & Kloss, 1919[2]
Ilustracja
Ilustracja autorstwa Henrika Grönvolda z 1919 roku opublikowana w czasopiśmie „Ibis”
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

dżunglaki

Rodzaj

Rimator

Gatunek

sierpotymalek indochiński

Synonimy
  • Jabouilleia danjoui (Robinson & Kloss, 1919)
  • Napothera danjoui (Robinson & Kloss, 1919)[3]
Podgatunki
  • R. d. parvirostris (Delacour, 1927)[4]
  • R. d. danjoui Robinson & Kloss, 1919
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5]

Sierpotymalek indochiński[6] (Rimator danjoui) – gatunek ptaka z rodziny dżunglaków (Pellorneidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Sierpotymalek indochiński występuje w zależności od podgatunku[3]:

  • R. danjoui parvirostris – środkowy Laos i środkowy Wietnam
  • R. danjoui danjoui – południowo-środkowy Wietnam

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek po raz pierwszy opisany przez brytyjskich zoologów Herberta Christophera Robinsona i Cecila Bodena Klossa w 1919 roku pod nazwą Rimator danjoui[2]. Jako miejsce typowe autorzy wskazali Lang Bian Peaks (wsp. 12°02' N 108°26' E) w Annamie w Wietnamie[2]. Wyróżniono dwa podgatunki[3][7]. Autorzy Handbook of the Birds of the World za trzeci podgatunek uznawali opisanego w 2005 roku sierpotymalka długodziobego (R. naungmungensis)[8], jest on jednak obecnie traktowany jako odrębny gatunek[3][6][7].

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Nazwa rodzajowa: Pierre Charles Edmond Jabouille (1875–1947), francuski administrator kolonialny w Indochinach w latach 1905–1932, w Chinach na przełomie 1932/33, ornitolog, redaktor L'Oiseau[9]. Epitet gatunkowy: François André Gustave Abel Danjou (ur. 1874), francuski dyplomata, wicekonsul w Szanghaju w latach 1906–1916, konsul w Singapurze w latach 1916–1923[10].

Status[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje sierpotymalka indochińskiego za gatunek bliski zagrożenia (NT – near threatened). Liczebność populacji wstępnie oszacowano na 10–20 tysięcy dorosłych osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy. Do głównych zagrożeń dla gatunku należy wylesianie i degradacja siedlisk leśnych, zwłaszcza na niższych wysokościach[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rimator danjoui, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c H.Ch. Robinson, C.B. Klosse. On Birds from South Annam and Cochin China. Part II. Pycnonotidæ — Dicæidæ. „Ibis”. Eleventh Series. 1, s. 579, 1919. (ang.). 
  3. a b c d F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Babblers, fulvettas. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-12-25]. (ang.).
  4. J.B.T.A. Delacour. New Birds from Indo-China (40 new races). „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 47, s. 160, 1927. (ang.). 
  5. a b BirdLife International, Rimator danjoui, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2020-3 [dostęp 2020-12-25] (ang.).
  6. a b Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Pellorneidae Delacour, 1946 - dżunglaki - Smaller babblers (wersja: 2018-11-14). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-12-25].
  7. a b J.H. Boyd III: Pellorneidae: Fulvettas, Ground Babblers. [w:] Aves—A Taxonomy in Flux 3.08 [on-line]. John Boyd's Home Page. [dostęp 2020-12-25]. (ang.).
  8. N. Collar, C. Robson: Family Timaliidae (Babblers). W: J. del Hoyo, A. Elliott, D.A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 12: Picathartes to Tits and Chickadees. Barcelona: Lynx Edicions, 2007, s. 211. ISBN 84-96553-42-6. (ang.).
  9. Jabouilleia, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-02-18] (ang.), [archiwum].
  10. Danjoui, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-02-18] (ang.), [archiwum].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]