Sinocastor anderssoni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sinocastor anderssoni
Schlosser, 1924
Okres istnienia: pliocen
5.333/2.58
5.333/2.58
Ilustracja
Czaszka Sinocastor anderssoni
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Nadgromada

czworonogi

Gromada

ssaki

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

bobrokształtne

Rodzina

bobrowate

Podrodzina

Castorinae

Rodzaj

Sinocastor
Yang, 1934

Gatunek

Sinocastor anderssoni

Synonimy
  • Castor anderssoni[1]
  • Chalicomys anderssoni[1]

Sinocastor anderssoni – gatunek wymarłego ssaka z rodziny bobrowatych (Castoridae). Występował pliocenie[2]. Kopalne szczątki przedstawiciela gatunku zostały odkryte w Chinach[3]. Gatunek pierwotnie był lokowany w obrębie rodzaju Castor, ale przeprowadzona przez naukowców (Natalia Rybczynski, Elizabeth M. Ross, Joshua X. Samuels, William W. Korth) analiza morfometryczna wykazała szereg różnic w budowie kości czaszki, z których część nie została zauważona we wcześniejszych badaniach. Odnotowano, że badane eksponaty Sinocastor mają w stosunku do badanego kośćca przedstawicieli rodzaju Castor zauważalne zwężenie czaszki, inne ukształtowanie kości podstawy czaszki i kości podniebiennej. Większa jest długość czaszki oraz rostrum. Podczas badania uzębienia, odnotowano, że Sinocastor ma krótsze rozstępy między zębami a korzenie zębów policzkowych są wyraźnie bardziej wystające[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Castor anderssoni Schlosser 1924 (beaver). [w:] Paleobiology Database [on-line]. [dostęp 2013-05-24]. (ang.).
  2. a b Natalia Rybczynski, Elizabeth M. Ross, Joshua X. Samuels, William W. Korth. Re-Evaluation of Sinocastor (Rodentia: Castoridae) with Implications on the Origin of Modern Beavers. „PLOS ONE”. 5 (11; e13990), 2010. DOI: 10.1371/journal.pone.0013990. (ang.). 
  3. Max Schlosser, Tertiary vertebrates from Mongolia, wyd. 1, Palaeontologica Sinica, 1924, s. 1-119 (ang.).