Skórkobłonka czerwonawa
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
skórkobłonka czerwonawa |
| Nazwa systematyczna | |
| Amylocorticium subincarnatum (Peck) Pouzar Česká Mykologie 13(1): 11 (1959) | |
Skórkobłonka czerwonawa (Amylocorticium subincarnatum (Peck) Pouzar) – gatunek grzybów z rodziny Amylocorticiaceae[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Amylocorticium, Amylocorticiaceae, Amylocorticiales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Takson ten w 1889 roku opisał Charles Horton Peck, nadając mu nazwę Corticium subincarnatum. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Zdeněk Pouzar w 1959 r.[1] Synonimy[2].
- Amylocorticium subincarnatum f. crassum Parmasto 1968
- Corticium subincarnatum Peck 1889
- Peniophora subincarnata (Peck) Litsch. 1939
Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Grzyb kortycjoidalny o jednorocznym, rozpostartym owocniku. Jest łatwy do zidentyfikowania. Charakteryzuje się żółtoróżowawą barwą, a jego zarodniki pod wpływem jodu barwią się na szaro. Zsekwencjonowano jego genom w ramach projektu „1000 Fungal Genomes – Deep Sequencing of Ecologically-relevant Dikarya”[4].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Znane jest występowanie skórkobłonki czerwonawej w Ameryce Północnej, Europie, Rosji i Korei[5]. W Polsce gatunek rzadki. Do 2003 r. znane były tylko dwa stanowiska (w Puszczy Augustowskiej i Puszczy Białowieskiej). Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E – gatunek wymierający, którego przeżycie jest mało prawdopodobne, jeśli nadal będą działać czynniki zagrożenia[6]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Chorwacji, Norwegii, Szwecji, Finlandii[4].
Nadrzewny grzyb saprotroficzny[3]. Występuje w lasach liściastych i mieszanych na martwym drewnie. W Polsce obserwowany na leżących na ziemi pniach świerka pospolitego od sierpnia do września[3]. Powoduje zgniliznę brunatną drewna. Źle znosi wyręby i występuje głównie w starodrzewach[4]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2021-12-18].
- ↑ Index Fungorum [online] [dostęp 2021-12-18].
- ↑ a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c Amylocorticium subincarnatum [online], mycocosm [dostęp 2021-12-18].
- ↑ Mapa występowania skórkobłonki czerwonawej na świecie [online] [dostęp 2021-12-18].
- ↑ Zbigniew Mirek i inni, Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, PAN, 2006, ISBN 83-89648-38-5.