Skarga umierającego

Skarga umierającego, znana także jako Żale umierającego, (inc. Ach, Mój smętku, ma żałości) – średniowieczna pieśń eschatologiczna zapisana w formie abecedariusza, powstała po roku 1424 (przypuszcza się, że ok. 1470). Autor nieznany.

Opis

Wiersz jest pierwszym świadectwem istnienia widowisk obrzędowych w języku polskim. Przypuszcza się, iż autor mógł inspirować się pieśnią O rozdeleni duše s tělem. Zachowały się dwie wersje utworu: płocka i wrocławska, do której załączona została pieśń ludowa rozpoczynająca się słowami Dusza z ciała wyleciała. Obydwie wersje utworu zostały wydane po raz pierwszy przez Nehringa w roku 1886.

Wersja płocka znajdowała się w łacińskim zbiorze kazań (sygn. 91, k. 277 r–v), znajdującym się dawniej w Bibliotece Seminaryjnej w Płocku, zaginionym w czasie II wojny światowej. Zapisu utworu dokonał prawdopodobnie około 1463 roku Dawid z Mirzyńca, bratanek Mikołaja z Mirzyńca, do którego należał kodeks.

Zobacz też

• Początki teatru polskiego
• Pieśń eschatologiczna

Bibliografia

• Teresa Michałowska: Literatura polskiego średniowiecza. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011. ISBN 978-83-01-16675-5.

Linki zewnętrzne

• Skarga umierającego + Dusza z ciała wyleciała