Skoropędek ciemnoszek

Skoropędek ciemnoszek
	Sepedophilus immaculatus
	(Stephens, 1832)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Infrarząd	kusakokształtne
Rodzina	kusakowate
Podrodzina	skorogonki
Plemię	Tachyporini
Rodzaj	Sepedophilus
Gatunek	Sepedophilus immaculatus
Synonimy
	Conurus immaculatus Stephens, 1832; Conurus pusillus Stephens, 1832; Tachyporus fusculus Erichson, 1839; Conurus fusculus (Erichson, 1839); Tachyporus rufus Grimmer, 1841;
	Conurus immaculatus Stephens, 1832; Conurus pusillus Stephens, 1832; Tachyporus fusculus Erichson, 1839; Conurus fusculus (Erichson, 1839); Tachyporus rufus Grimmer, 1841;

Skoropędek ciemnoszek^[1] (Sepedophilus immaculatus) – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny skorogonków (Tachyporinae).

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek opisany został w 1832 roku przez Jamesa Francisa Stephensa jako Conurus immaculatus^[2].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcze o ciele długości od 3 do 3,5 mm, w całości owłosionym i drobno punktowanym. Boki pokryw pozbawione szczecinek. Piąty człon czułków wydłużony. Przedplecze i pokrywy bez zauważalnych żółtych wzorów. Czułka smoliście czarne z nasadą i wierzchołkiem żółtymi. Ciało smoliście czarne do smolistoczarno-czerwonego. Odnóża żółte^[3].

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Leśny kusakowaty, znajdywany w ściółce, mchu, pod gnijącymi szczątkami roślinnymi oraz w murszejącym drewnie pni i pniaków^[4].

Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]

Gatunek zasiedla Europę, Kaukaz, Indie, Algierię, Tunezję, Maroko i Togo ^[2]. Występuje również w Polsce^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Andrzej Szujecki: Kusakowate (Staphylinidae) lasów Polski. Aspekt różnorodności i monitoringu zooindykacyjnego. Warszawa: Lasy Państwowe, 2017. ISBN 978-83-65659-00-2.
↑ ^a ^b Lee H. Herman. Catalog of the Stapylinidae (Iscecta:Coleoptera). 1758 to the End of Second Millenium. II Tachyporine Group. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 265, s. 651-1066, 2001.
↑ Mark G. Telfer: Joy’s keys to Tachyporinae version 2, 11th Feb. 2012.. [dostęp 2014-01-29].
↑ ^a ^b Sepedophilus immaculatus w bazie Coleoptera Poloniae. [dostęp 2014-01-30].

[Szujecki-1] Andrzej Szujecki: Kusakowate (Staphylinidae) lasów Polski. Aspekt różnorodności i monitoringu zooindykacyjnego. Warszawa: Lasy Państwowe, 2017. ISBN 978-83-65659-00-2.

[Herman-2] Lee H. Herman. Catalog of the Stapylinidae (Iscecta:Coleoptera). 1758 to the End of Second Millenium. II Tachyporine Group. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 265, s. 651-1066, 2001.

[key-3] Mark G. Telfer: Joy’s keys to Tachyporinae version 2, 11th Feb. 2012.. [dostęp 2014-01-29].

[colpol-4] Sepedophilus immaculatus w bazie Coleoptera Poloniae. [dostęp 2014-01-30].

[1]

[2]

[3]

[4]