Skrajna Żółta Szczerbina
 Skrajna Żółta Szczerbina między podpisanymi Żółtymi Kopkami | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°13′03,4″N 20°12′44,2″E/49,217611 20,212278
| |
Skrajna Żółta Szczerbina (słow. Predná žltá štrbina[1], niem. Vordere Gelbe Scharte, Vordere Gelbseescharte, węg. Elülső-Sárgatavi-rés[2]) – ostro wcięta przełęcz w słowackiej części Tatr Wysokich, położona w górnym fragmencie Koziej Grani – południowo-wschodniej grani Jagnięcego Szczytu. Oddziela Zadnią Żółtą Kopkę na północnym zachodzie od Skrajnej Żółtej Kopki na południowym wschodzie[1].
Stoki północno-wschodnie opadają z przełęczy do Doliny Białych Stawów, południowo-zachodnie – do Doliny Jagnięcej[1].
Na Skrajną Żółtą Szczerbinę, podobnie jak na inne obiekty w Koziej Grani, nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne. Najdogodniejsza droga dla taterników wiedzie na siodło mniej więcej granią od południowego wschodu z Zadniej Koziej Szczerbiny[1].
Pierwsze wejścia:
- letnie – Imre Barcza i Tihamér Szaffka, 10 lipca 1910 r., przy przejściu granią,
- zimowe – László Jurán, V. Jurán i Ernő Piovarcsy, 24 marca 1929 r., przy przejściu granią[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIV. Czerwona Turnia – Przełęcz pod Kopą. Warszawa: Sport i Turystyka, 1984, s. 146–147, 188–189. ISBN 83-217-2472-8.
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2014-01-25].