Skrajna Kołowa Ławka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skrajna Kołowa Ławka
Ilustracja
Skrajna Kołowa Ławka pomiędzy podpisanymi Małą i Pośrednią Kołową Turnią
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Sąsiednie szczyty

Pośrednia Kołowa Turnia, Mała Kołowa Turnia

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej znajduje się punkt z opisem „Skrajna Kołowa Ławka”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Skrajna Kołowa Ławka”
Ziemia49°13′00,5″N 20°11′58,7″E/49,216806 20,199639

Skrajna Kołowa Ławka (słow. Predná Kolová štrbina, niem. Untere Scharte im Pflockseegrat, węg. Alsó Karótavi nyereg) – wąska przełęcz w Kołowej Grani w słowackiej części Tatr Wysokich. Oddziela ona od siebie dwie spośród trzech Kołowych Turni: Pośrednią Kołową Turnię na południowym wschodzie i Małą Kołową Turnię na północnym zachodzie[1].

Grań, w której położona jest przełęcz, oddziela od siebie dwie odnogi Doliny Kołowej: Bździochową Kotlinę po stronie zachodniej i Bździochowe Korycisko po stronie wschodniej. Na stronę Bździochowego Koryciska ze Skrajnej Kołowej Ławki opada stroma i krucha rynna o charakterze komina, kończąca się u dołu w piarżystym terenie[1].

Na Skrajną Kołową Ławkę, podobnie jak na inne obiekty w Kołowej Grani, nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne. Najdogodniejsza droga dla taterników wiedzie na siodło z południowego wschodu od strony górnej części Bździochowego Koryciska, natomiast wejście od wschodu z dolnej części tej doliny jest dość trudne (II w skali UIAA)[1].

Pierwszego wejścia na siodło dokonali Alfréd Grósz i György Lingsch 26 sierpnia 1926 r. przy przejściu granią[1].

W obcojęzycznych opracowaniach podawana jest niekiedy nieprawidłowa polska nazwa Skrajna Kołowa Szczerbina. Przełęcz bywa mylona z Kołowym Karbikiem, położonym w północnej grani Małej Kołowej Turni[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIII. Przełęcz Stolarczyka – Modra Ławka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1983, s. 237–238. ISBN 83-217-2472-8.