Skrodzkie (powiat ełcki)
uroczysko-dawna miejscowość | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
SIMC |
nie nadano |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego | |
Położenie na mapie powiatu ełckiego | |
Położenie na mapie gminy Prostki | |
53°39′23″N 22°12′49″E/53,656389 22,213611 |
Skrodzkie - uroczysko; dawna miejscowość w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ełckim, w gminie Prostki[1].
Wieś powstała w ramach kolonizacji Wielkiej Puszczy. Wcześniej był to obszar Galindii. Wieś ziemiańska, dobra służebne w posiadaniu drobnego rycerstwa (tak zwani wolni, ziemianie w języku staropolskim), z obowiązkiem służby rycerskiej (zbrojnej). Tak jak i inne wsie w tej części Mazur, zasiedlona była kolonistami z Mazowsza. Być może nazwa bierze się od osadników ze wsi Skrodzkie z okolic Rajgrodu (powiat grajewski).
Wieś założona została nad jeziorem Święcek, a dobra nadane zostały mieszkańcom Pisza, jeden z nich miał imię Bogusz. W 1449 r. Skrodzkie określane były jako Bogusch (czyli Bogusze). W tym czasie Skrodzkie miały 9 łanów na prawie magdeburskim z obowiązkiem połowy służby zbrojnej.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Grzegorz Białuński: Kolonizacja Wielkiej Puszczy (do 1568 roku) - starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie). Olsztyn, OBN, 2002, 237 str., ISBN 83-87643-97-1, ISSN 0585-3893