Skrzyszów (województwo podkarpackie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skrzyszów
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

ropczycko-sędziszowski

Gmina

Ostrów

Liczba ludności (2020)

1147[2]

Strefa numeracyjna

17

Kod pocztowy

39-103[3]

Tablice rejestracyjne

RRS

SIMC

0658308[4]

Położenie na mapie gminy Ostrów
Mapa konturowa gminy Ostrów, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Skrzyszów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Skrzyszów”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Skrzyszów”
Położenie na mapie powiatu ropczycko-sędziszowskiego
Mapa konturowa powiatu ropczycko-sędziszowskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Skrzyszów”
Ziemia50°05′33″N 21°33′28″E/50,092500 21,557778[1]

Skrzyszówwieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie ropczycko-sędziszowskim, w gminie Ostrów[4]. Leży na skraju Płaskowyżu Kolbuszowskiego, będącego częścią Kotliny Sandomierskiej.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie rzeszowskim.

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Skrzyszów[5][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0658314 Borek część wsi
0658320 Budzyń część wsi
0658337 Czekaj część wsi
0658343 Folwark część wsi
0658350 Gajówka część wsi
0658366 Podlesie Skrzyszowskie część wsi
0658372 Zamoście część wsi

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość słynie z renesansowego dworu H. Mieleckiego (obecnie własność prywatna) z XVI wieku, w którym ongiś znajdował się m.in. zbór ariański. Nieopodal dworu znajdują się pozostałości wczesnośredniowiecznego grodziska.

Historia Skrzyszowa[edytuj | edytuj kod]

W latach okupacji niemieckiej Skrzyszów stanowił bazę kontrowersyjnego oddziału Gwardii Ludowej - Armii Ludowej, oskarżanych przez okoliczną ludność o działalność bandycko-rabunkową.

19 lipca 1943 roku hitlerowcy w odwet za udzielanie przez mieszkańców wsi pomocy partyzantom dokonali pacyfikacji wsi. Rozstrzelano 8 jej mieszkańców.[6].

W przededniu wejścia na te tereny Armii Czerwonej dowódcy wspomnianego oddziału GL\AL - Stanisław Jaskier oraz Władysław Wilczyński zostali wyrokiem polskiego państwa podziemnego zlikwidowani przez żołnierzy Armii Krajowej.

Ze Skrzyszowa pochodził przedwojenny działacz Komunistycznej Partii Polski i najprawdopodobniej jej agent w szeregach PSL "Piast", a później SL Piotr Chłędowski. Po "wyzwoleniu" Chłędowski objął z ramienia PPR urząd starosty dębickiego. Za czasów jego urzędowania dokonano ostatniej publicznej egzekucji w Polsce. Miało to miejsce w lipcu 1947 r., kiedy to w centrum Dębicy powieszono trzech młodych żołnierzy podziemia niepodległościowego. Wyrok wykonano publicznie na Rynku miasta, gdzie spędzono sporą rzeszę mieszkańców. Wiadomość o tym wydarzeniu szybko przedostała się na Zachód, a tamtejsza prasa wydrukowała wykonaną z ukrycia fotografię egzekucji. Autor zdjęcia przepłacił to wieloletnim więzieniem.

Po wojnie wieś została odznaczona Krzyżem Grunwaldu za wspieranie ruchu partyzanckiego podczas wojny. W 1962 roku w budynek szkoły podstawowej wmurowano tablicę upamiętniającą działaczy PPR oraz partyzantów GL i AL ze Skrzyszowa. W 1967 roku postawiono pomnik ku czci walczących z okupantem partyzantów GL oraz działaczy PPR.[6].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 124253
  2. Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 7 [dostęp 2022-01-22]
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1158 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09]. 
  6. a b Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa ”Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945", Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, str. 629

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]