Smalarnia (rejon kliczewski)
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Wysokość |
150 m n.p.m. |
Populacja (2019) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu mohylewskiego | |
Położenie na mapie Białorusi | |
53°27′50″N 29°16′19″E/53,463889 29,271944 |
Smalarnia (biał. Смалярня; ros. Смолярня, Smolarnia) – wieś na Białorusi, w obwodzie mohylewskim, w rejonie kliczowskim, w sielsowiecie Niasiata, 3,5 km na południowy zachód od Kliczewa. Wieś, w której zamieszkanych jest kilka chałup, leży przy drodze z Kliczewa do Niasiaty, od południa jest osłonięta lasem a od północy otaczają ją pola kołchozowe[2].
Wieś w literaturze
[edytuj | edytuj kod]Ze względu na nazwę wieś bywała niegdyś łączona z zaściankiem „Smolarnia”, opisanym przez Floriana Czarnyszewicza w autobiograficznej powieści Nadberezyńcy z 1942 roku.
Topografia i położenie oraz historia podkliczewskiej Smalarni jednak nie odpowiadają opisowi z powieści. Jak ustalił historyk i biograf pisarza Bartosz Bajków, powieściową Smolarnią była w rzeczywistości Przesieka (Przesieka Pierwsza), nieistniejąca już wieś szlachecka położona po drugiej stronie Kliczewa (powieściowej „Wończy”), w rejonie puszczańskim. Według dokumentów oraz wspomnień rodziny pisarza, to Przesieka była zaściankiem, w której wychowywał się Florian Czarnyszewicz[3].
Sam pisarz w 1953 ubolewał, że jego „Smolarnia” już nie istnieje, że „zarasta drzewami”[4]. Według wspomnień mieszkańców rejonu kliczewskiego tamtejsza Smolarnia/Smalarnia nigdy nie była wsią „szlachecką”, lecz białoruską[5].
Według badaczy Czarnyszewicz w swoich powieściach opisał istniejące rzeczywiście miejsca zmieniając jednak ich nazwy, aby ochronić pozostałych mieszkańców przed represjami sowieckimi[6].
- Więcej w sekcji Miejsca w haśle Nadberezyńcy.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu mohylewskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 4 października 2019 roku. (ros.).
- ↑ Teresa Siedlar-Kołyszko, Ani krowy ani kościoła na: dom-polski.org
- ↑ Bartosz Bajków, Florian Czarnyszewicz: przyczynek do biografii, w: „Arcana” (nr 138), str. 107
- ↑ Bartosz Bajków, Florian Czarnyszewicz: przyczynek do biografii, w: „Arcana” (nr 138) z 2017, str. 108
- ↑ Алена ЛЯШКЕВІЧ Клічаўскія тайны na kimpress.by (6.01.2016)
- ↑ Jerzy Gizella „Ostatnie przesłanie Czarnyszewicza” [w:] „Arcana” nr 6 (114) z 2013 r.