Sobór Świętego Aleksandra Newskiego w Jałcie

sobór Świętego Aleksandra Newskiego

Собор Олександра Невського

01-119-0297
sobór parafialny
Widok ogólny
Państwo	Rosja / Ukraina
Republika	Autonomiczna Republika Krymu / Autonomiczna Republika Krymu
Miejscowość	Jałta
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Eparchia	symferopolska i krymska
Wezwanie	św. Aleksandra Newskiego
Wspomnienie liturgiczne	30 sierpnia/12 września; 14/27 listopada
Historia Data rozpoczęcia budowy 1890 Data zakończenia budowy 1902 Data zamknięcia 1938 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna Data reaktywacji 1945
Dane świątyni Styl bizantyjsko-rosyjski Architekt N. Krasnow; P. Tieriebieniew Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Kopuła • liczba kopuł 6 Dzwonnica • typ dzwonnicy wbudowana, 11-dzwonowa
Położenie na mapie Krymu sobór Świętego Aleksandra Newskiego
44°29′43,8″N 34°09′49,3″E

Sobór Świętego Aleksandra Newskiego (ukr. Собор Олександра Невського) – prawosławny sobór w Jałcie przy ulicy Sadowej. Należy do dekanatu jałtańskiego eparchii symferopolskiej i krymskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Historia

Sobór miał zostać wzniesiony w podzięce za ocalenie cara Aleksandra II z zamachu zorganizowanego przez narodowolców na pociąg carski prowadzący z Krymu do stolicy. Ostatecznie ze względu na brak funduszy prace nad obiektem rozpoczęto dopiero w marcu 1890, po uzyskaniu na ten cel kilku datków od rosyjskich arystokratów Chwoszyckiego i Tokmakowa oraz przekazaniu przez barona A. Wrangla działki na budowę. Projekt cerkwi wykonali N. Krasnow i P. Tieriebieniew, których pracę osobiście zatwierdził car Aleksander III.

Prace budowlane zakończono w grudniu 1902, w poświęceniu cerkwi uczestniczył Mikołaj II i jego rodzina. W 1908 obok cerkwi wzniesiono dom stanowiący siedzibę bractwa cerkiewnego. W 1938 została zniszczona dzwonnica cerkiewna, a w tym samym roku zamknięto parafię. Cerkiew stała się siedzibą klubu sportowego. Dopiero w 1945 sobór otwarto na nowo.

Architektura

Cerkiew reprezentuje styl bizantyjsko-rosyjski. Wejście do niej prowadzi przez przedsionek ze szczytem zwieńczonym krzyżem prawosławnym i mozaiką z wizerunkiem Chrystusa. Cerkiew jest malowana na biało i żółto, bogato zdobiona płaskorzeźbami i oślimi grzbietami. Obiekt wieńczy pięć złoconych kopuł zgrupowanych wokół największej, centralnej. Poniżej poziomu dachu znajduje się fryz. We wnętrzu zachował się oryginalny ikonostas oraz zespół fresków wykonanych przez kijowskiego malarza Ołeksandra Muraszkę.

W dzwonnicy cerkiewnej znajduje się 11 dzwonów odlanych w Moskwie.

Bibliografia

• Historia i opis soboru. jalita.boom.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2002-08-19)].