Sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Bijsku

Sobór Zaśnięcia Matki Bożej
Успенский собор
	nr rej. 2200728000
	sobór katedralny
	; Widok ogólny
Państwo	Rosja
Kraj	Ałtajski
Miejscowość	Bijsk
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Eparchia	bijska
Katedra	od 2015
Wezwanie	Zaśnięcia Matki Bożej
Wspomnienie liturgiczne	15/28 sierpnia
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1898
Data zakończenia budowy	1903
Data poświęcenia	1903
Data zamknięcia	1932
Aktualne przeznaczenie	czynna świątynia prawosławna
Data reaktywacji	1947
Fundator	Michaił Syczew i mieszkańcy Bijska
Dane świątyni
Styl	bizantyjsko-rosyjski
Architekt	W. Chabarow
Świątynia; • materiał bud.	; • cegła
Kopuła; • liczba kopuł	; 6
Liczba ikonostasów	1
Ołtarz; • liczba ołtarzy; • wezwania ołtarzy bocznych	; 3; Świętych Piotra i Pawła, św. Mikołaja
	Położenie na mapie Kraju Ałtajskiego Bijsk, sobór Zaśnięcia Matki Bożej
	Położenie na mapie Rosji Bijsk, sobór Zaśnięcia Matki Bożej
	52°32′39,3″N 85°13′56,2″E/52,544250 85,232278
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Sobór Zaśnięcia Matki Bożej – prawosławny sobór w Bijsku, katedra eparchii bijskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Historia

Cerkiew została zbudowana ze składek miejscowych wiernych na czele z kupcem Michaiłem Syczewem w latach 1898–1903. Autorem projektu świątyni, wzniesionej w typowym dla epoki stylu bizantyjsko-rosyjskim, był W. Chabarow, architekt gubernialny. W 1903, kolejno 5 i 19 października oraz 2 listopada biskup bijski Makary konsekrował kolejno trzy ołtarze soboru: główny pod wezwaniem Zaśnięcia Matki Bożej oraz boczne Świętych Piotra i Pawła oraz św. Mikołaja. Ikonostas dla cerkwi wykonano w pracowni Archipa Borzienkowa w Bijsku, zaś autorami fresków byli twórcy z arteli Patruszewa^[1]. Przy świątyni działały dwie podstawowe szkoły męskie oraz szkoła żeńska^[1].

Cerkiew nieformalnie zaczęła być nazywana soborem po 1918 (formalnie rangę tę uzyskała w 1994). W latach 20. XX wieku przez pewien czas należała do parafii odnowicielskiej i była katedrą niekanonicznej eparchii. W 1932 budynek sakralny został zamknięty i zaadaptowany na magazyn zboża. Do pierwotnych funkcji został przywrócony piętnaście lat później. W pierwszych latach powojennych była to jedna z dwóch czynnych cerkwi w Bijsku, zaś po zniszczeniu w 1961 cerkwi Opieki Matki Bożej – jedyna świątynia prawosławna w promieniu kilkudziesięciu kilometrów. Po 1969 w obiekcie przeprowadzono prace remontowe: odnowiono ikonostas, wykonano nowe freski, odrestaurowano elewacje świątyni i mur otaczający teren cerkiewny. W 1989 zakupiono dla soboru pięć nowych dzwonów^[1].