Sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Klużu-Napoce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sobór Zaśnięcia Matki Bożej
Hramul „Adormirea Maicii Domnului”
katedra metropolitalna
ilustracja
Państwo

 Rumunia

Miejscowość

Kluż-Napoka

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rumuński Kościół Prawosławny

Metropolia

Klużu, Marmaroszu i Sǎlaju

Wezwanie

Zaśnięcia Matki Bożej

Wspomnienie liturgiczne

15 sierpnia

Położenie na mapie okręgu Kluż
Mapa konturowa okręgu Kluż, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Sobór Zaśnięcia Matki Bożej”
Położenie na mapie Rumunii
Mapa konturowa Rumunii, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Sobór Zaśnięcia Matki Bożej”
46,7720°N 23,5960°E/46,771970 23,596040
Strona internetowa

Sobór Zaśnięcia Matki Bożej, Katedra Zaśnięcia Matki Bożejprawosławny sobór katedralny w Klużu-Napoce, katedra metropolii Klużu, Marmaroszu i Sălaju Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Świątynia została wzniesiona z inicjatywy biskupa Klużu Mikołaja. Projekt cerkwi został wybrany w drodze konkursu, w którym zwycięstwo odniósł plan przedstawiony przez architektów Gheorghe'a Cristinela i Constantina Pomponiu. Budowa soboru trwała od 1923 do 1933. Freski i inne elementy dekoracyjne we wnętrzu świątyni wykonali Anastase Demian, Catul Bogdan, Gheorghe Reussu oraz Alexandru Dimitriu[1].

Wzniesienie cerkwi miało znaczenie symboliczne, miało upamiętnić zjednoczenie Siedmiogrodu z pozostałymi ziemiami rumuńskimi w jednym państwie narodowym[1]. Gotowy sobór poświęcił 5 listopada 1933 patriarcha rumuński Miron w asyście metropolity Siedmiogrodu Mikołaja oraz biskupa Klużu Mikołaja. W ceremonii brali udział król Rumunii Karol II, następca tronu Michał, członkowie rumuńskiego rządu[1].

Sobór w Klużu-Napoce łączy elementy regionalnej architektury sakralnej z wyraźnymi wpływami sztuki bizantyńskiej, m.in. główną kopułę obiektu zaprojektowano na wzór analogicznej konstrukcji w konstantynopolitańskiej świątyni Mądrości Bożej. Po bokach obszernej nawy cerkiewnej znajdują się balkony, natomiast nad wejściem – balkon przeznaczony dla chóru. Całość wspiera się na osiemnastu kolumnach. Świątynia posiada cztery wieże[1].

W 1973, w związku z nadaniem eparchii Kluż statusu archieparchii, budowla stała się katedrą arcybiskupią. Od 2006 jest katedrą archieparchii Vadu, Feleac i Klużu i równocześnie metropolii Klużu, Marmaroszu i Sălaju[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]