Sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Klużu-Napoce
katedra metropolitalna | |||||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||||||||
Metropolia | |||||||||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne |
15 sierpnia | ||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Rumunii | |||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie okręgu Kluż | |||||||||||||||||||||||
46,7720°N 23,5960°E/46,771970 23,596040 | |||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Sobór Zaśnięcia Matki Bożej, Katedra Zaśnięcia Matki Bożej – prawosławny sobór katedralny w Klużu-Napoce, katedra metropolii Klużu, Marmaroszu i Sălaju Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Świątynia została wzniesiona z inicjatywy biskupa Klużu Mikołaja. Projekt cerkwi został wybrany w drodze konkursu, w którym zwycięstwo odniósł plan przedstawiony przez architektów Gheorghe'a Cristinela i Constantina Pomponiu. Budowa soboru trwała od 1923 do 1933. Freski i inne elementy dekoracyjne we wnętrzu świątyni wykonali Anastase Demian, Catul Bogdan, Gheorghe Reussu oraz Alexandru Dimitriu[1].
Wzniesienie cerkwi miało znaczenie symboliczne, miało upamiętnić zjednoczenie Siedmiogrodu z pozostałymi ziemiami rumuńskimi w jednym państwie narodowym[1]. Gotowy sobór poświęcił 5 listopada 1933 patriarcha rumuński Miron w asyście metropolity Siedmiogrodu Mikołaja oraz biskupa Klużu Mikołaja. W ceremonii brali udział król Rumunii Karol II, następca tronu Michał, członkowie rumuńskiego rządu[1].
Sobór w Klużu-Napoce łączy elementy regionalnej architektury sakralnej z wyraźnymi wpływami sztuki bizantyńskiej, m.in. główną kopułę obiektu zaprojektowano na wzór analogicznej konstrukcji w konstantynopolitańskiej świątyni Mądrości Bożej. Po bokach obszernej nawy cerkiewnej znajdują się balkony, natomiast nad wejściem – balkon przeznaczony dla chóru. Całość wspiera się na osiemnastu kolumnach. Świątynia posiada cztery wieże[1].
W 1973, w związku z nadaniem eparchii Kluż statusu archieparchii, budowla stała się katedrą arcybiskupią. Od 2006 jest katedrą archieparchii Vadu, Feleac i Klużu i równocześnie metropolii Klużu, Marmaroszu i Sălaju[1].