Society for the Prevention of Calling Sleeping Car Porters "George"

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Society for the Prevention of Calling Sleeping Car Porters "George" (w tłumaczeniu z ang. Towarzystwo Zapobiegania Nazywaniu Portierów Wagonów Sypialnianych „George”, w skrócie SPCSCPG) – założona w 1914 przez Georga W. Dulany’ego organizacja będąca żartem. Członkostwo było dostępne dla wszystkich, którzy mieli na imię lub nazwisko „George”. Wśród pierwszych członków znaleźli się George Dewey, pierwszy prezydent organizacji, a także pisarz George Ade. Sekretarka Dulany’ego wypełniła i wysłała ponad 45 tysięcy kart członkowskich do osób o imieniu „George” na całym świecie, zanim Dulany wycofał się z życia publicznego[1][2].

Uzasadnienie powstania i historia organizacji[edytuj | edytuj kod]

W czasach założenia organizacji (tj. początek XX wieku) portierzy wagonów sypialnych w Stanach Zjednoczonych byli powszechnie określani imieniem „George”, niezależnie od ich rzeczywistego imienia i nazwiska (w języku angielskim „George” może być zarówno imieniem, jak i nazwiskiem[3]). Przydomek ten mógł wywodzić się od imienia George’a Pullmana z firmy Pullman Company, która swego czasu produkowała i obsługiwała dużą część wszystkich wagonów sypialnych w Ameryce Północnej. Portierzy byli prawie wyłącznie czarnoskórzy, a praktyka ta prawdopodobnie wywodziła się ze starego zwyczaju nazywania niewolników imionami ich panów, w tym przypadku portierzy byli uważani za służących George’a Pullmana[4].

W szczytowym momencie stowarzyszenie miało 31 000[5] lub 33 000 członków[6]. Uznaje się, że członkami było kilku wybitnych George’ów, w tym król Wielkiej Brytanii Jerzy V, amerykański baseballista George Herman „Babe” Ruth, senator stanu Georgia Walter F. George i francuski polityk Georges Clemenceau[7][6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Larry Tye (2004-07-06). Rising from the Rails: Pullman Porters and the Making of the Black Middle Class. Henry Holt. ISBN 0-8050-7075-3.
  2. ↑ „Names make news.”, Time, 7 grudnia 1936.
  3. ↑ George Name Meaning & George Family History at Ancestry.com® [online], www.ancestry.com [dostęp 2024-02-03].
  4. ↑ Tye, Lawrence (2003). „Choosing Servility To Staff America’s Trains”. The Alica Patterson Foundation.
  5. ↑ Tye, Larry (2004-07-25). „Rising From the Rails”. The New York Times. ISSN 0362-4331.
  6. ↑ a b Kersten, Andrew Edmund (2007). A. Philip Randolph: A Life in the Vanguard. Rowman & Littlefield. ISBN 9780742548985.
  7. ↑ Welsh, Joe; Bill Howes (2004). Travel by Pullman: a century of service. Saint Paul, MN: MBI. ISBN 0760318573. OCLC 56634363.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Society_for_the_Prevention_of_Calling_Sleeping_Car_Porters_%22George%22&oldid=73444796”