Przejdź do zawartości

Solea (architektura)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Solea – ogrodzone podwyższenie wiodące przez środek wczesnochrześcijańskiej świątyni od ołtarza do ambony.

Kapłanom służyło do swobodnego przejścia przez całą długość świątyni bez konieczności torowania sobie drogi przez tłum.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]