Son (głośność dźwięku)
Son (łac. sonus „dźwięk”) – jednostka głośności dźwięku. 1 son odpowiada głośności tonu o częstotliwości 1000 Hz i natężeniu 40 dB powyżej progu słyszalności[1]. Odpowiada to tonowi o natężeniu 40 fonów, ale tylko przy częstotliwości 1000 Hz. Dla innych częstotliwości wynik musi być przeskalowany zgodnie z krzywą izofoniczną słuchu ludzkiego.
son 1 2 4 8 16 32 64 128 256 512 1024 2048 fon 40 50 60 70 80 90 100 110 120 130 140 150
Zależność głośności w sonach od poziomu głośności w fonach jest w przybliżeniu liniowa. Głośność dźwięku złożonego z kilku dźwięków prostych o danych poziomach ciśnienia akustycznego wyznacza się według algorytmu[1]: poziom ciśnienia akustycznego [dB] → poziom głośności [fon] → głośność [son] → sumowanie sonów .
Najmniejsza zmiana poziomu ciśnienia akustycznego powodująca zmianę wrażenia głośności wynosi ok. 0,2 dB dla tonu 1000 Hz[1].