Przejdź do zawartości

Sonny Fortune

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sonny Fortune
Ilustracja
Sonny Fortune (2007)
Imię i nazwisko

Cornelius Lawrence Fortune

Pseudonim

Sonny

Data i miejsce urodzenia

19 maja 1939
Filadelfia

Data i miejsce śmierci

25 października 2018
Nowy Jork

Instrumenty

saksofon altowy, saksofon sopranowy, saksofon tenorowy, saksofon barytonowy, flet, klarnet

Gatunki

jazz, post-bop, modal-jazz, afro-cuban jazz, free jazz, fusion, jazz-funk

Zawód

muzyk, saksofonista, flecista, klarnecista, kompozytor

Aktywność

od lat 60.

Wydawnictwo

Atlantic, Blue Note, Horizon, Prestige, Strata-East

Powiązania

Rabih Abou-Khalil, Nat Adderley, Miles Davis, Elvin Jones, Leon Spencer, McCoy Tyner, Mal Waldron

Instrument
saksofon
Strona internetowa

Sonny Fortune, właśc. Cornelius Lawrence Fortune[1] (ur. 19 maja 1939 w Filadelfii, zm. 25 października 2018 w Nowym Jorku[1][2]) – amerykański saksofonista (altowy, sopranowy, tenorowy, barytonowy), flecista, klarnecista i kompozytor jazzowy[3][4][5][6].

W ciągu sięgającej lat 60. kariery nagrywał zarówno jako lider, jak i sideman, m.in. z Rabihem Abou-Khalilem, George’em Bensonem, Milesem Davisem, Elvinem Jonesem, Pharoah Sandersem, Mongo Santamaríą, Leonem Spencerem i McCoyem Tynerem[3][7][8].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[8][9][10][11][12].

Jako lider

[edytuj | edytuj kod]
  • Trip on the Strip (ze Stanem Hunterem; Prestige, 1966)
  • Long Before Our Mothers Cried (Strata-East, 1974)
  • Awakening (Horizon, 1975)
  • Waves of Dreams (Horizon, 1976)
  • Serengeti Minstrel (Atlantic, 1977)
  • Infinity Is (Atlantic, 1978)
  • With Sound Reason (Atlantic, 1979)
  • Laying It Down (Konnex, 1992)
  • Monk’s Mood (Konnex, 1993)
  • Alto Memories (z Garym Bartzem; Verve, 1993)
  • Four in One (Blue Note, 1994)
  • A Better Understanding (Blue Note, 1995)
  • From Now On (Blue Note, 1996)
  • In the Spirit of John Coltrane (Shanachie, 2000)
  • Continuum (Sound Reason, 2003)
  • You and the Night and the Music (18th & Vine, 2007)
  • Last Night at Sweet Rhythm (Sound Reason, 2009)

Jako sideman

[edytuj | edytuj kod]

Rabih Abou-Khalil:

  • Bukra (MMP, 1988)
  • Al-Jadida (Enja, 1990)

Nat Adderley:

  • On the Move (Theresa, 1983)
  • Blue Autumn (Theresa, 1985)

George Benson:

  • Tell It Like It Is (A&M/CTI, 1969)

Miles Davis:

Dizzy Gillespie:

  • Closer to the Source (Atlantic, 1985)

Elvin Jones:

  • Elvin Jones Jazz Machine Live at Pit Inn (Polydor, 1985)
  • When I Was at Aso-Mountain (Enja, 1990)
  • In Europe (Enja, 1991)
  • It Don't Mean a Thing (Enja, 1993)

Charles Mingus:

  • Three or Four Shades of Blues (Atlantic, 1977)

Alphonse Mouzon:

  • The Essence of Mystery (Blue Note, 1972)

Pharoah Sanders:

  • Izipho Zam (My Gifts) (Strata-East, 1969)

Mongo Santamaría:

  • Stone Soul (Columbia, 1969)

Melvin Sparks:

  • Akilah! (Prestige, 1972)

Leon Spencer:

  • Bad Walking Woman (Prestige, 1972)
  • Where I’m Coming From (Prestige, 1973)

Charles Sullivan:

  • Genesis (Strata-East, 1974)

McCoy Tyner:

Mal Waldron:

  • Crowd Scene (Soul Note, 1989)
  • Where Are You? (Soul Note, 1989)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Giovanni Russonello: Sonny Fortune, Saxophonist of Urgency and Grace, Dies at 79. nytimes.com, 2018-11-01. [dostęp 2018-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-02)]. (ang.).
  2. ↑ Sonny Fortune, Stalwart Saxophonist Of New York, Dies At 79. npr.org. [dostęp 2018-10-27]. (ang.).
  3. ↑ a b Richard Cook, Brian Morton: The Penguin Guide to Jazz Recordings. Penguin, 2008, s. 500-501. ISBN 83-87422-05-3. (ang.).
  4. ↑ Ian Carr, Digby Fairweather, Brian Priestley: The Rough Guide to Jazz (Second Edition). Rough Guides, 2000, s. 255. ISBN 1-85828-528-3. (ang.).
  5. ↑ Dionizy Piątkowski: Encyklopedia Muzyki Popularnej - JAZZ. Oficyna Wydawnicza Atena, 2005, s. 283-284. ISBN 83-87422-05-3. (pol.).
  6. ↑ Matt Collar: Biografia Sonny’ego Fortune’a w AllMusic. www.allmusic.com. [dostęp 2016-10-12]. (ang.).
  7. ↑ Biografia Sonny’ego Fortune’a na stronie oficjalnej artysty. www.sonnyfortune.com. [dostęp 2016-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 marca 2016)]. (ang.).
  8. ↑ a b Profil Sonny’ego Fortune’a w Jazz Music Archives. www.jazzmusicarchives.com. [dostęp 2016-10-12]. (ang.).
  9. ↑ Dyskografia Sonny’ego Fortune’a w AllMusic. www.allmusic.com. [dostęp 2016-10-12]. (ang.).
  10. ↑ Dyskografia Sonny’ego Fortune’a w Discogs. www.discogs.com. [dostęp 2016-10-12]. (ang.).
  11. ↑ Spis albumów Sonny’ego Fortune’a w Jazz Discography Project. www.jazzdisco.org. [dostęp 2016-10-12]. (ang.).
  12. ↑ Profil Sonny’ego Fortune’a w Rate Your Music. rateyourmusic.com. [dostęp 2016-10-12]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Richard Cook, The Penguin Guide to Jazz Recordings, Brian Morton, wyd. 9th ed, London: Penguin, 2008, ISBN 978-0-141-03401-0, OCLC 223804125 (ang.).
  • Dionizy Piątkowski, Encyklopedia Muzyki Popularnej - JAZZ, Oficyna Wydawnicza Atena 2005, ISBN 83-87422-05-3. (pol.)
  • The Rough Guide to Jazz (Second Edition), ed. by Ian Carr, Digby Fairweather, Brian Priestley, Rough Guides 2000, ISBN 1-85828-528-3. (ang.)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sonny_Fortune&oldid=66905818”