Sosna bolewicka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sosna bolewicka – lokalny ekotyp sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris L.), występujący na części obszaru Nadleśnictwa Bolewice (województwo wielkopolskie). Jest bardzo cennym gatunkiem lasotwórczym[1]. Populacja tego ekotypu uznana jest za jedną z najcenniejszych na obszarze Polski. Wśród rozpoznanych dotąd zasobów genowych sosny zwyczajnej ekotyp bolewicki charakteryzuje się wyjątkowo wysoką jakością hodowlaną[2].

Występowanie ekotypu związane jest z historią gospodarki leśnej na tych terenach. W początku XIX wieku lasy w rejonie Bolewic należały do rodziny hrabiów Łąckich z Lwówka. W 1848 majątek właścicieli uległ kontrybucji na rozkaz władz pruskich, ponieważ rodzina czynnie wspierała polskie dążenia niepodległościowe. Upaństwowiony kompleks leśny odtąd nosił nazwę Lasów Królewskich, a najwartościowsze drzewostany objęto ochroną jako nasienne[3].

W rejon obfitego występowania ekotypu prowadzi ścieżka dydaktyczna Bolewickie Bory, a także niebieski szlak rowerowy z Lewic do Nowego Tomyśla[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Region Wielkopolska
  2. Lasy Gniezno
  3. Nadleśnictwo Bolewice, w: Gazeta Wyborcza, dodatek Lasy i Turystyka, 30.6.2012, s.10
  4. Turystyka PNT