Królikarnia: Różnice pomiędzy wersjami

Królikarnia
	nr rej. 456/1 z 1.07.1965
	; Królikarnia od strony ul. Puławskiej
Państwo	Polska
Miejscowość	Warszawa
Adres	ul. Puławska 113a
Typ budynku	pałac
Styl architektoniczny	klasycyzm
Architekt	Dominik Merlini
Rozpoczęcie budowy	1782
Ukończenie budowy	1786
Zniszczono	podczas II wojny światowej
Odbudowano	1964
Pierwszy właściciel	Karol de Thomatis
Kolejni właściciele	1816 Radziwiłłowie, 1849 Pusłowscy
	Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}\|type:building}
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 13:44, 23 lis 2010

Królikarnia – klasycystyczny pałac w Warszawie, wzniesiony w latach 1782-1786, położony przy ul. Puławskiej 113a na Mokotowie u szczytu skarpy wiślanej. Jego nazwa pochodzi z czasów saskich, kiedy to znajdował się tu zwierzyniec, w którym polowano na króliki.

Został zaprojektowany przez architekta Dominika Merliniego, który wzorował się na słynnej renesansowej rezydencji Villa Rotonda koło Vicenzy, autorstwa Andrei Palladio. W 1794 r., podczas insurekcji kościuszkowskiej rezydował w nim Tadeusz Kościuszko. Z rąk pierwotnego właściciela – szambelana królewskiego Karola de Thomatis, pałac przeszedł w 1816 r. w ręce Radziwiłłów, a w 1849 r. zakupiła go rodzina Pusłowskich. W 1879 r. częściowo naruszony w wyniku pożaru. Jego rekonstrukcję wykonał Józef Huss. Zniszczony ponownie we wrześniu 1939 roku. W 1944 roku na terenie ogrodu powstańcy warszawscy prowadzili z Niemcami walki, w trakcie których spłonęła kuchnia wzorowana na grobowcu Cecylii Metelli, zniszczony został taras z grotą i drzewostan. Pałac odbudowano w 1964 r. z funduszów SFOS i Wojska Polskiego przeznaczono go na siedzibę muzeum słynnego rzeźbiarza Xawerego Dunikowskiego. Projekt odbudowy wykonał Jan Bieńkowski, a parku Longin Majdecki. Z wnętrz pałacowych pierwotny charakter przywrócono tylko sali okrągłej. Obecnie w pałacyku mieści się Muzeum Xawerego Dunikowskiego, otwarte 26 stycznia 1965 roku, i odbywają się w nim liczne wystawy. Wokół pałacu rozciąga się park o tej samej nazwie.

Ciekawostki

Na terenie Królikarni znajdowały się browar, cegielnia, karczma, młyn i stodoła, a także położona na zboczu wąwozu kuchnia.
Dla wzniesionego przy północnej skarpie budynku kuchni inspiracją był rzymski grobowiec Cecylii Metelli.
W zabytkowym parku, podobnie jak w całej Królikarni historia łączy się ze współczesnością. W otoczeniu drzew i krzewów stworzony jest Park Rzeźby, w którym prezentowane są wybrane prace z bogatej kolekcji Muzeum Narodowego w Warszawie.
W Królikarni odbywają się czasowe wystawy prezentujące polskich i zagranicznych artystów współczesnych w pokazach indywidualnych i zbiorowych.

Zobacz też

Palladianizm

Bibliografia

Piotr Jaworski, Budynek kuchni warszawskiej Królikarni w formie grobowca Cecylii Metelli. Polska kariera antycznego pierwowzoru, "Studia i Materiały Archeologiczne" 10, 2000, s. 33-53;
Piotr Jaworski, Antyk w Królikarni. Architektura i zbiory artystyczne, "Rocznik Historii Sztuki" 29, 2004
Tomczyk Edyta Warszawa, Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 2003 ISBN 83-7304-167-2

Linki zewnętrzne

Królikarnia, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 689 .
Oficjalna strona muzeum
O Królikarni
Królikarnia z satelity

Szablon:Stub

@@ Linia 33: / Linia 33: @@
 '''Królikarnia''' – [[klasycyzm|klasycystyczny]] [[pałac]] w [[Warszawa|Warszawie]], wzniesiony w latach [[1782]]-[[1786]], położony przy [[ulica Puławska w Warszawie|ul. Puławskiej]] 113a na [[Mokotów|Mokotowie]] u szczytu [[skarpa warszawska|skarpy wiślanej]]. Jego nazwa pochodzi z [[Polska w czasach saskich|czasów saskich]], kiedy to znajdował się tu zwierzyniec, w którym polowano na [[królik]]i.
-Został zaprojektowany przez architekta [[Dominik Merlini|Dominika Merliniego]], który wzorował się na słynnej renesansowej rezydencji [[Villa Rotonda]] koło [[Vicenza|Vicenzy]], autorstwa [[Andrea Palladio|Andrei Palladio]]. W [[1794]] r., podczas [[insurekcja kościuszkowska|insurekcji kościuszkowskiej]] rezydował w nim [[Tadeusz Kościuszko]]. Z rąk pierwotnego właściciela – szambelana królewskiego Karola de Thomatis, pałac przeszedł w [[1816]] r. w ręce [[Radziwiłłowie|Radziwiłłów]], a w [[1849]] r. zakupiła go rodzina Pusłowskich. W [[1879]] r. częściowo naruszony w wyniku pożaru. Jego [[rekonstrukcja|rekonstrukcję]] wykonał [[Józef Huss]]. Zniszczony całkowicie w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]], został odbudowany w [[1964]] r.
+Został zaprojektowany przez architekta [[Dominik Merlini|Dominika Merliniego]], który wzorował się na słynnej renesansowej rezydencji [[Villa Rotonda]] koło [[Vicenza|Vicenzy]], autorstwa [[Andrea Palladio|Andrei Palladio]]. W [[1794]] r., podczas [[insurekcja kościuszkowska|insurekcji kościuszkowskiej]] rezydował w nim [[Tadeusz Kościuszko]]. Z rąk pierwotnego właściciela – szambelana królewskiego Karola de Thomatis, pałac przeszedł w [[1816]] r. w ręce [[Radziwiłłowie|Radziwiłłów]], a w [[1849]] r. zakupiła go rodzina Pusłowskich. W [[1879]] r. częściowo naruszony w wyniku pożaru. Jego [[rekonstrukcja|rekonstrukcję]] wykonał [[Józef Huss]]. Zniszczony ponownie we wrześniu 1939 roku. W 1944 roku na terenie ogrodu powstańcy warszawscy prowadzili z Niemcami walki, w trakcie których spłonęła kuchnia wzorowana na grobowcu [[Cecylia Metella|Cecylii Metelli]], zniszczony został taras z grotą i drzewostan. Pałac odbudowano w 1964 r. z funduszów [[SFOS]] i Wojska Polskiego przeznaczono go na siedzibę muzeum słynnego rzeźbiarza Xawerego Dunikowskiego. Projekt odbudowy wykonał Jan Bieńkowski, a parku Longin Majdecki. Z wnętrz pałacowych pierwotny charakter przywrócono tylko sali okrągłej.
 Obecnie w pałacyku mieści się Muzeum [[Xawery Dunikowski|Xawerego Dunikowskiego]], otwarte [[26 stycznia]] [[1965]] roku, i odbywają się w nim liczne wystawy. Wokół pałacu rozciąga się park o tej samej nazwie.