Dominik Merlini

Dominik Merlini

Domenico Martino Merlini

Data i miejsce urodzenia	22 lutego 1730 Castello nad jeziorem Lugano
Data i miejsce śmierci	20 lutego 1797 Warszawa
Narodowość	Włochy
Dziedzina sztuki	architektura
Epoka	klasycyzm
Ważne dzieła
Pałac Na Wyspie Domek Holenderski Pałac Borchów w Warszawie Cerkiew i monaster Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny w Warszawie

Płyta nagrobna Dominika Merliniego w katakumbach na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Dominik Merlini, właśc. Domenico Martino Merlini (ur. 22 lutego 1730 w Castello Valsolda nad jeziorem Como, zm. 20 lutego 1797 w Warszawie) – działający w Polsce architekt pochodzący z regionu jezior Como (Lombardia, Włochy) i Lugano (Ticino, Szwajcaria), z którego wywodzą się najwybitniejsi komaskowie epoki baroku.

Życiorys

W wieku dwudziestu lat opuścił Lombardię i przyjechał do Warszawy. W mieście tym mieszkała wpływowa rodzina Fontanów, z którą Merlini był spokrewniony.

W chwili przybycia Merliniego do Rzeczypospolitej królem był August III Sas, zaś architektem królewskim − Jakub Fontana. To właśnie od niego się uczył. W wieku trzydziestu lat został architektem królewskim i pozostał nim aż do swej śmierci. Stanowisko piastował najpierw za rządów Augusta III Sasa, potem Stanisława Augusta Poniatowskiego. Po śmierci Jakuba Fontany, w 1773 roku objął urząd naczelnego architekta Rzeczypospolitej. Do jego najbardziej znanych dzieł zalicza się pałac Na Wyspie w warszawskim kompleksie pałacowo-ogrodowym w Łazienkach Królewskich.

Na początku swej pracy budował on w stylu późnego baroku, który jeszcze podówczas utrzymywał się w Europie. To, że zaczął projektować w stylu klasycystycznym, było w dużej mierze zasługą króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Charakterystyczne dla stylu Merliniego są kamienne balustrady, którymi wieńczył fasady (widoczne w pałacu Na Wyspie), liczne ozdobne wsporniki, czyli elementy znajdujące się między kolumną a podpieraną przez nią częścią dachu (gzymsem).

Merlini nie tworzył wyłącznie dla króla. Budował wiele dworów, pałaców i kamienic magnackich. Pozostawił po sobie ok. 50 dzieł. Największe z nich to Łazienki, poza tym przebudowa wnętrz Zamku Królewskiego, kilka ratuszy w całej Polsce, m.in. w Piotrkowie Trybunalskim, obiekty użyteczności publicznej, teatry i kaplice.

Został desygnowany przez konfederację targowicką do zasiadania w Komisji Skarbowej Koronnej.

Zmarł w 1797 w Warszawie i został pochowany w katakumbach cmentarza Powązkowskiego (rząd 184-4).

Ważniejsze projekty

• Willa własna przy placu Trzech Krzyży
• Królikarnia
• Kościół św. Karola Boromeusza w Warszawie (przebudowany w 2 poł. XIX wieku)
• przebudowa pałacu Borchów
• Pałac w Jabłonnie
• Brama Grodzka w Lublinie
• Cerkiew i monaster Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny w Warszawie
• Pałac w Opolu Lubelskim
• Trybunał Główny Koronny w Lublinie (przebudowa w latach 1781–1787)

W warszawskich Łazienkach

• Biały Domek (1774–1776) (prawdopodobnie)
• Pałac Myślewicki (1775–1779)
• Wodozbiór (1777–1778)
• Ermitaż (po pożarze w 1777)
• Nowa Kordegarda (1779–1780)
• Stara Pomarańczarnia (1786–1788)
• Pałac Na Wyspie (rozbudowa w latach 1788–1793) z Janem Chrystianem Kamsetzerem

Galeria

• 
  Warszawa − Kościół św. Boromeusza na Powązkach (tylko fasada)
• 
  Warszawa – Pałac Królikarnia
• 
  Warszawa − Klasztor i cerkiew Bazylianów
• 
  Warszawa − Pałac Myślewicki w Łazienkach
• 
  Warszawa − Nowa Kordegarda w Łazienkach
• 
  Lublin − Brama Grodzka
• 
  Warszawa −− Domek Holenderski
• 
  Pałac w Jabłonnie
• 
  Pałac w Opolu Lubelskim (przebudowa)
• 
  Łazienki − Pałac na Wodzie (współudział)

Linki zewnętrzne

• Dominik Merlini na Warszawikii