Michał Wiśniowiecki (zm. 1616)

Michał Wiśniowiecki

Rodzina	Wiśniowieccy
Data śmierci	1616
Ojciec	Michał Wiśniowiecki
Matka	Halszka Zenowiczówna
Dzieci	Jeremi Wiśniowiecki Anna Wiśniowiecka, żona Zygmunta Firleja

{{Szlachcic infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | opis herbu = | grafika = | dynastia = | commons = | żona = | imię oryginalne = | faksymile = | herb = | mąż = | opis grafiki = | rodzeństwo = | odznaczenia = | wszystkie imiona = | tytuł = | opis faksymile = Nieznane pola: "zdjęcie herbu", "zdjęcie", "opis zdjęcia", "malzonka" oraz "nazwa herbu".

Wiśniowiec - cerkiew zamkowa w XIX w.

Michał Wiśniowiecki (zm. 1616) – starosta owrucki, polski magnat, uwikłany w wojny o tron mołdawski. Ojciec Jeremiego Wiśniowieckiego.

Był synem Michała Wiśniowieckiego, kasztelana bracławskiego. Ok. 1603 poślubił Rainę Mohylankę, córkę hospodara mołdawskiego Jeremiego Mohyły, osadzonego na tronie dzięki wsparciu Jana Zamoyskiego. Z tego powodu, w przeciwieństwie do swych braci stryjecznych Konstantego i Adama, nie zaangażował się w Dymitriady (choć przed pierwszą wyprawą na Moskwę w celu osadzenia na tronie carskim Dymitra Samozwańca jego krewni zbierali wojska w jego dobrach na Zadnieprzu), swoją uwagę zwrócił natomiast na Mołdawię. Kilkakrotnie interweniował tam zbrojnie w interesie synów swego teścia Jeremiego (zmarłego w 1605) wraz z pozostałymi jego zięciami wywodzącymi się z polskiej magnaterii (Samuelem Koreckim i Stefanem Potockim), przyczyniając się w ten sposób do zadrażnienia stosunków polsko-tureckich, które zaowocowało kilkanaście lat później wybuchem wojny polsko-tureckiej. Najważniejsze interwencje Wiśniowieckiego w Mołdawii miały miejsce w 1607, gdy odebrał wraz z Potockim i Koreckim tron mołdawski Michałowi Mohyle i osadził na nim swego szwagra Konstantyna Mohyłę, oraz w 1615, gdy pokonał razem z Koreckim Stefana Tomşę i wprowadził na tron mołdawski innego swego szwagra Aleksandra Mohyłę.

Zmarł w 1616 w Mołdawii od trucizny podanej w komunii świętej. Pozostawił po sobie córkę Annę oraz urodzonego w 1612 syna Jeremiego Wiśniowieckiego, nad którym opiekę początkowo przejęła wdowa Raina.

Został pochowany w cerkwi zamkowej w Wiśniowcu.

Literatura

• J. Widacki, Kniaź Jarema, Katowice 1988, s. 14–19.
• J. Demel, Historia Rumunii, Wrocław 1970, s. 181, 195–196.