Nowy Bychów: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Mathiasrex (dyskusja | edycje) kat. |
drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Nowy Bychów''' ([[język białoruski|biał.]] ''Новы Быхаў'') – duża wieś sąsiadująca ze [[Stary Bychów|Starym Bychowem]]. |
'''Nowy Bychów''' ([[język białoruski|biał.]] ''Новы Быхаў'') – duża wieś sąsiadująca ze [[Stary Bychów|Starym Bychowem]]. Miasto [[magnateria polska|magnackie]] położone było w końcu XVIII wieku w hrabstwie bychowskim w [[powiat orszański (I Rzeczpospolita)|powiecie orszańskim]] [[województwo witebskie|województwa witebskiego]] <ref>Вялiкi гicтарычны атлас Беларусi Т.2, Mińsk 2013, s. 103.</ref>. |
||
W [[XVI wiek|XVI]] w. należała do [[Jan Karol Chodkiewicz|Jana Karola Chodkiewicza]], a później właścicielem jej był Jan Sapieha (od 1621). W [[1654]] miejscowość zdobyta została przez [[Iwan Zołotarenko|Iwana Zołotorenkę]], który stąd czynił wycieczki i napady na Stary Bychów. |
W [[XVI wiek|XVI]] w. należała do [[Jan Karol Chodkiewicz|Jana Karola Chodkiewicza]], a później właścicielem jej był Jan Sapieha (od 1621). W [[1654]] miejscowość zdobyta została przez [[Iwan Zołotarenko|Iwana Zołotorenkę]], który stąd czynił wycieczki i napady na [[Bychów|Stary Bychów]]. |
||
14 stycznia 1655 r. Nowy Bychów stał się głównym celem ofensywy armii WKL, wspomaganej przez silny korpus koronny. Oblężenie to nie przyniosło jednak spodziewanych efektów. Wojsko ponosiło znaczne straty w wyniku ciężkich warunków klimatycznych (bardzo niska temperatura) i kłopotów z aprowizacją, a dodatkowo osłabiły je problemy zdrowotne [[Janusz Radziwiłł (hetman wielki litewski)|Janusza Radziwiłła]]. Wobec przerwania ofensywy koronnej na Ukrainie po nierozstrzygniętej bitwie pod Ochmatowem (29 stycznia — 2 lutego), 10 lutego zwinięto oblężenie i odmaszerowano na północ<ref>{{Cytuj|tytuł=Konrad Bobiatyński. Stary and Novy Bychaŭ in the war between the Polish-Lithuanian Commonwealth and Muscovy (1654-1655). {{!}} Беларускі Гістарычны Агляд|data dostępu=2017-04-12|opublikowany=www.belhistory.eu|url=http://www.belhistory.eu/english_version/belarusian-historal-review-volume-10-fascicle-1-2-18-19-december-2003/konrad-bobiatynski-stary-and-novy-bychau-in-the-war-between-the-polish-lithuanian-commonwealth-and-muscovy-1654-1655/|język=ru-RU}}</ref>. |
|||
Miasto [[magnateria polska|magnackie]] położone było w końcu XVIII wieku w hrabstwie bychowskim w [[powiat orszański (I Rzeczpospolita)|powiecie orszańskim]] [[województwo witebskie|województwa witebskiego]] <ref> Вялiкi гicтарычны атлас Беларусi Т.2, Mińsk 2013, s. 103.</ref>. |
|||
W [[1812]] miejsce przeprawy przez [[Dniepr]] wojsk [[Piotr Bagration|Bagrationa]]. |
W [[1812]] miejsce przeprawy przez [[Dniepr]] wojsk [[Piotr Bagration|Bagrationa]]. |
||
Wersja z 15:33, 12 kwi 2017
Nowy Bychów (biał. Новы Быхаў) – duża wieś sąsiadująca ze Starym Bychowem. Miasto magnackie położone było w końcu XVIII wieku w hrabstwie bychowskim w powiecie orszańskim województwa witebskiego [1].
W XVI w. należała do Jana Karola Chodkiewicza, a później właścicielem jej był Jan Sapieha (od 1621). W 1654 miejscowość zdobyta została przez Iwana Zołotorenkę, który stąd czynił wycieczki i napady na Stary Bychów.
14 stycznia 1655 r. Nowy Bychów stał się głównym celem ofensywy armii WKL, wspomaganej przez silny korpus koronny. Oblężenie to nie przyniosło jednak spodziewanych efektów. Wojsko ponosiło znaczne straty w wyniku ciężkich warunków klimatycznych (bardzo niska temperatura) i kłopotów z aprowizacją, a dodatkowo osłabiły je problemy zdrowotne Janusza Radziwiłła. Wobec przerwania ofensywy koronnej na Ukrainie po nierozstrzygniętej bitwie pod Ochmatowem (29 stycznia — 2 lutego), 10 lutego zwinięto oblężenie i odmaszerowano na północ[2].
W 1812 miejsce przeprawy przez Dniepr wojsk Bagrationa.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- ↑ Вялiкi гicтарычны атлас Беларусi Т.2, Mińsk 2013, s. 103.
- ↑ Konrad Bobiatyński. Stary and Novy Bychaŭ in the war between the Polish-Lithuanian Commonwealth and Muscovy (1654-1655). | Беларускі Гістарычны Агляд [online], www.belhistory.eu [dostęp 2017-04-12] (ros.).