Mariusz Patyra: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
merytoryczne, źródła/przypisy
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 3: Linia 3:
W 2001 roku jako pierwszy Polak zdobył I nagrodę na [[Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Nicolae Paganiniego|Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Nicolae Paganiniego w Genuii]].
W 2001 roku jako pierwszy Polak zdobył I nagrodę na [[Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Nicolae Paganiniego|Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Nicolae Paganiniego w Genuii]].


== Biografia ==
Grę na skrzypcach rozpoczął w wieku siedmiu lat. Kształcił się pod kierunkiem Antoniego Hoffmanna w Olsztynie, Janusza Kucharskiego w Warszawie ([[Akademia Muzyczna w Warszawie|Akademia Muzyczna]]), [[Krzysztof Węgrzyn|Krzysztofa Węgrzyna]] i Iny Kertscher w Hanowerze (Hochschule für Musik und Theater) oraz Salvatore Accardo w Cremonie (Accademia Walter Stauffer).
Grę na skrzypcach rozpoczął w wieku siedmiu lat. Kształcił się pod kierunkiem Antoniego Hoffmanna w Olsztynie, Janusza Kucharskiego w Warszawie ([[Akademia Muzyczna w Warszawie|Akademia Muzyczna]]), [[Krzysztof Węgrzyn|Krzysztofa Węgrzyna]] i Iny Kertscher w Hanowerze (Hochschule für Musik und Theater) oraz Salvatore Accardo w Cremonie (Accademia Walter Stauffer).



Wersja z 15:50, 22 maj 2017

Mariusz Patyra (ur. 21 listopada 1977 w Orzyszu) — polski skrzypek, student Akademii Muzycznej w Warszawie oraz Hochschule für Musik und Theater w Hanowerze (prof. Krzysztof Węgrzyn).

W 2001 roku jako pierwszy Polak zdobył I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Nicolae Paganiniego w Genuii.

Biografia

Grę na skrzypcach rozpoczął w wieku siedmiu lat. Kształcił się pod kierunkiem Antoniego Hoffmanna w Olsztynie, Janusza Kucharskiego w Warszawie (Akademia Muzyczna), Krzysztofa Węgrzyna i Iny Kertscher w Hanowerze (Hochschule für Musik und Theater) oraz Salvatore Accardo w Cremonie (Accademia Walter Stauffer).

Mariusz Patyra występował z koncertami i recitalami w Europie (m.in. Polska, Niemcy, Hiszpania, Czechy, Rosja, Ukraina, Austria), Japonii, Stanach Zjednoczonych i Meksyku. Grał z takimi orkiestrami, jak Tokyo Chamber Orchestra, Orchestra Fondazione Arturo Toscanini, Orchestra di Roma, Orchestra Filharmonica Marchigiana, Jalisco Philharmonic, Plano Symphony Orchestra, Branderburgisches Staatsorchester Frankfurt, Irving Symphony Orchestra, San Angelo Symphony Orchestra, Kiev Symphony Orchestra, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia, Orkiestra Kameralna Polskiego Radia "Amadeus", Orkiestra Filharmonii Narodowej, Orkiestra Filharmonii Krakowskiej, Orkiestra Filharmonii Dolnośląskiej, Orkiestra Filharmonii Poznańskiej, Sinfonia Varsovia, Orkiestra Kameralna "Leopoldinum".

Dokonał nagrań radiowych w Polsce, Niemczech (NDR, WDR), we Włoszech (RAI Tre) i Francji (Radio France).

Nagrody:

  • I nagroda (jako pierwszy Polak) i nagroda specjalna za najlepszą interpretację "Kaprysów" Paganiniego i kopię skrzypiec "Il Cannone" należących do wielkiego wirtuoza na Concorso internazionale di violino "Premio Niccolò Paganini" w Genui (2001).
  • zwycięzca Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego Józsefa Joachima w Hanowerze
  • finalista Międzynarodowego Konkursu Stradivariego w Cremonie (1998)
  • laureat IV nagrody i specjalnego wyróżnienia Odense Symphony Orchestra na Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym Carla Nielsena w Odense (2000)

Dyskografia:

  • "Henryk Wieniawski: Koncerty Skrzypcowe – Mariusz Patyra" (2008) - wydawnictwo DUX
  • "Paganini, Saint-Saëns, Massenet" (2008) - wydawnictwo DUX
  • "Cztery pory roku" Antonio Vivaldiego wraz z Orkiestrą Kameralną Filharmonii Narodowej (2008) - Lipinski Royal Fidelity

Skrzypce

Mariusz Patyra gra na skrzypcach będących kopią instrumentua Guarneri del Gesu z 1733, zbudowanych przez Christiana Erichsona (Hannover 2003) oraz na kopii "Il Cannone" z 1742, autorstwa Johna B. Erwina (Dallas 2000)[1].

Linki zewnętrzne

  1. Mariusz Patyra | Twórca | Culture.pl, „Culture.pl” [dostęp 2017-05-22] (pol.).