Nowe Fronty: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
odmiana Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
ilustracja |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Carte SF ligne Maginot.jpg|mały|Linia Maginota z częścią północną - Nowymi Frontami]] |
|||
'''Nowe Fronty''' - nazwa francuskich umocnień na granicy z [[Belgia|Belgią]]. Budowę umocnień podjęto z inicjatywy premiera [[Francja|Francji]] [[Édouard Daladier|Edouarda Daladiera]] w latach 1937 - 1940 dla zamknięcia linii francuskich fortyfikacji. Całkowita długość linii wynosiła ok. 300 km (od miejscowości [[Longwy]] do kanału [[La Manche]]). Na jej określenie używana jest też nazwa „linii Daladiera” (przez analogię do [[linia Maginota|linii Maginota]]), nie jest to jednak nazwa prawidłowa – pojęcie używane przez propagandę niemiecką. Nowe Fronty składały się z: |
'''Nowe Fronty''' - nazwa francuskich umocnień na granicy z [[Belgia|Belgią]]. Budowę umocnień podjęto z inicjatywy premiera [[Francja|Francji]] [[Édouard Daladier|Edouarda Daladiera]] w latach 1937 - 1940 dla zamknięcia linii francuskich fortyfikacji. Całkowita długość linii wynosiła ok. 300 km (od miejscowości [[Longwy]] do kanału [[La Manche]]). Na jej określenie używana jest też nazwa „linii Daladiera” (przez analogię do [[linia Maginota|linii Maginota]]), nie jest to jednak nazwa prawidłowa – pojęcie używane przez propagandę niemiecką. Nowe Fronty składały się z: |
||
* sektora umocnionego [[Flandria (region)|Flandrii]]; |
* sektora umocnionego [[Flandria (region)|Flandrii]]; |
||
Wersja z 12:53, 27 cze 2018
Nowe Fronty - nazwa francuskich umocnień na granicy z Belgią. Budowę umocnień podjęto z inicjatywy premiera Francji Edouarda Daladiera w latach 1937 - 1940 dla zamknięcia linii francuskich fortyfikacji. Całkowita długość linii wynosiła ok. 300 km (od miejscowości Longwy do kanału La Manche). Na jej określenie używana jest też nazwa „linii Daladiera” (przez analogię do linii Maginota), nie jest to jednak nazwa prawidłowa – pojęcie używane przez propagandę niemiecką. Nowe Fronty składały się z:
- sektora umocnionego Flandrii;
- sektora umocnionego Lille;
- sektora umocnionego Skalda;
- sektora umocnionego Maubeuge;
- sektora zaporowego Ardenów;
- sektora umocnionego Montmédy.
Podstawowymi elementami obronnymi linii były grupy warowne, których było jednak znacznie mniej niż na właściwej linii Maginota. Łącznie wzniesiono tylko 9 grup warownych, z tego zaledwie 2 duże, wyposażone w artylerię. 4 z tych grup, w tym obydwie duże wchodziły w skład tzw. Przedłużenia Linii Maginota, czyli najdalej na wschód położonego odcinka Nowych Frontów, stycznego z Właściwą Linią. Małe Grupy Warowne Nowych Frontów wznoszono znacznie oszczędniej niż ich starsze odpowiedniki w rejonach Metz i Lauter. Pozostałą część linii tworzyły samodzielne kazamaty i lekkie umocnienia polowe. Do 1940 roku umocnienia Nowych Frontów nie zostały ukończone. W maju 1940 roku wojska niemieckie przełamały ją w sektorze Ardenów, co umożliwiło im obejście linii Maginota a w konsekwencji złamanie całej francuskiej obrony, która opierała się na tych dwóch liniach.