Skalda
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
| Skalda | |
 Skalda w Tournai |
|
| Lokalizacja | Europa Francja Belgia Holandia |
| Źródło | Gouy Francja 97 m n.p.m. |
| Ujście | Morze Północne Holandia |
| Długość | 350 km |
| Powierzchnia zlewni | 21 000 km² |
| Średni przepływ | 104 m³/s |
| mapa | |
 |
|
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
| Rzeki Europy | |
Skalda (franc. Escaut, hol. Schelde) – rzeka płynąca przez Francję, Belgię i Holandię. Długość – 350 km[1], powierzchnia zlewni – 21 tys. km²[2].
Swoje źródła Skalda bierze w rejonie Aisne we Francji. Uchodzi do Morza Północnego, na północ od Antwerpii tworząc estuarium. Składa się ono z dwóch odnóg – Skaldy Zachodniej (Westerschelde) i Wschodniej (Oosterschelde). Początkowo główną odnogą była Skalda Wschodnia, ale w XIX w. została ona odcięta tamą. Od tego momentu jako ujście funkcjonuje Skalda Zachodnia.
Skalda została umiędzynarodowiona w ramach postanowień kongresu wiedeńskiego w 1815 roku.
Skalda jest połączona kanałami z Sommą, Sambrą i Mozą (Kanał Alberta) i jest ważnym szlakiem żeglugowym, żeglownym na prawie całej swojej długości.
