Maria Ludwika Hiszpańska (1782–1824): Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja nieprzejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 15:47, 4 lut 2008

Maria Luiza Józefa Antonina Wincenta Burbon (ur. 6 lipca 1782 Madrycie; zm. 13 marca 1824 w Rzymie), w latach 1801–1803 królowa Etrurii i regentka w imieniu swojego niepełnoletniego syna.

Maria Ludwika urodziła się jako córka Karola IV Hiszpańskiego - króla Hiszpanii (1748–1819) i jego małżonki (oraz kuzynki) Marii Ludwiki Burbon - księżniczki Parmy (1751-1819), córki Filipa, księcia Parmy i jego żony Ludwiki Elżbiety Burbon, księżniczki Francji. Urodziła się w pałacu La Granja, w San Idelfonso pod Segowią i została nazwana na cześć swojej matki. Jej dzieciństwo było szczęśliwe - Maria Ludwika była ulubioną córką swoich rodziców i nazywano ją powszechnie Luisetta.

Małżeństwo

25 sierpnia 1795 Maria Ludwika wyszła za mąż za Ludwika I Parmeńskiego (1773–1803), pierwszego króla Etrurii, który otrzymał z tej okazji tytuł infanta. Był on synem Ferdynanda I Parmeńskiego i arcyksiężniczki austriackiej - Marii Amalii Habsburg. Pierwotnie Ludwik miał poślubić starszą siostrę Marii Ludwiki - Marię Amalię, jednak rodzice sióstr zmienili zdanie. Uroczystość ślubna odbyła się w Madrycie (w tym samym dniu Maria Amelia poślubiła swojego wuja - infanta Antoniego). Mimo, że Maria Ludwika i Ludwik byli całkowicie różnymi ludźmi, ich małżeństwo było szczęśliwe. Para doczekała się dwojga dzieci:

Karola II (Karola Ludwika Ferdynanda) (1799-1883), przyszłego władcy,
Marii Ludwiki Charlotty (1802-1857), żony księcia Maksymiliana Saksońskiego (wdowca po jej ciotce Karolinie), nie miała dzieci, ale była macochą m.in dla królów: Fryderyka Augusta II i Jana I.

Dalsze życie

Moneta przedstawiająca Marię Ludwikę i jej syna

Po śmierci męża w 1803 roku, Maria Ludwika objęła regencję nad swym małoletnim synem. Kiedy w 1807 roku królestwo Etrurii zostało zajęte przez Francję, udała się do Hiszpanii. Po abdykacji jej ojca w 1808 roku zamieszkała w Parmie. W 1811 próbowała uciec do Wielkiej Brytanii, jednak ucieczka się nie powiodła. Maria Ludwika została przeniesiona do rzymskiego klasztoru, w którym przebywała do 1814 roku. Kongres wiedeński oddał jej Księstwo Lukki.

W 1876 papież Pius IX ogłosił ją błogosławioną.

@@ Linia 3: / Linia 3: @@
 '''Maria Luiza Józefa Antonina Wincenta Burbon''' (ur. [[6 lipca]] [[1782]] [[Madryt|Madrycie]]; zm. [[13 marca]] [[1824]] w [[Rzym|Rzymie]]), w latach [[1801]]–[[1803]] królowa [[Królestwo Etrurii|Etrurii]] i [[regent]]ka w imieniu swojego niepełnoletniego syna.
-Maria Ludwika urodziła się jako córka [[Karol IV Hiszpański|Karola IV Hiszpańskiego]] - króla [[Hiszpania|Hiszpanii]] ([[1748]]–[[1819]]) i jego małżonki (oraz kuzynki) [[Maria Ludwika Burbon-Parmeńska|Marii Ludwiki Burbon]] - księżniczki [[Parma|Parmy]] ([[1751]]-[[1819]]), córki Filipa, księcia Parmy i jego żony [[Ludwika Elżbieta Burbon|Ludwiki Elżbiety Burbon]], księżniczki [[Francja|Francji]]. Urodziła się w pałacu [[La Granja]], w [[San Idelfonso]] pod [[Segowia|Segowią]] i została nazwana na cześć swojej matki. Jej dzieciństwo było szczęśliwe - Maria Ludwika była ulubioną córką swoich rodziców i nazywano ją powszechnie '''Luisetta'''.
+Maria Ludwika urodziła się jako córka [[Karol IV Hiszpański|Karola IV Hiszpańskiego]] - króla [[Hiszpania|Hiszpanii]] ([[1748]]–[[1819]]) i jego małżonki (oraz kuzynki) [[Maria Ludwika Burbon-Parmeńska|Marii Ludwiki Burbon]] - księżniczki [[Parma|Parmy]] ([[1751]]-[[1819]]), córki [[Filip (książę Parmy)|Filipa, księcia Parmy]] i jego żony [[Ludwika Elżbieta Burbon|Ludwiki Elżbiety Burbon]], księżniczki [[Francja|Francji]]. Urodziła się w pałacu [[La Granja]], w [[San Idelfonso]] pod [[Segowia|Segowią]] i została nazwana na cześć swojej matki. Jej dzieciństwo było szczęśliwe - Maria Ludwika była ulubioną córką swoich rodziców i nazywano ją powszechnie '''Luisetta'''.
 == Małżeństwo ==
 [[Grafika:Goya Karol.jpg|left|thumb|320px|Karol IV z rodziną na obrazie [[Francisco Goya|Francisco Goi]]]]
-[[25 sierpnia]] [[1795]] Maria Ludwika wyszła za mąż za [[Ludwik I Parmeński|Ludwika I Parmeńskiego]] ([[1773]]–[[1803]]), pierwszego króla Etrurii, który otrzymał z tej okazji tytuł [[infant]]a. Był on synem [[Ferdynand I Parmeński|Ferdynanda I Parmeńskiego]] i arcyksiężniczki austriackiej - [[Maria Amalia Habsburg (1746-1804)|Marii Amalii Habsburg]]. Pierwotnie Ludwik miał poślubić starszą siostrę Marii Ludwiki - Marię Amalię, jednak rodzice sióstr zmienili zdanie. Uroczystość ślubna odbyła się w Madrycie (w tym samym dniu Maria Amelia poślubiła swojego wuja - infanta Antoniego). Mimo, że Maria Ludwika i Ludwik byli całkowicie różnymi ludźmi, ich małżeństwo było szczęśliwe. Para doczekała się jednego syna - przyszłego władcy [[Karol II Parmeński |Karola II Parmeńskiego]] ([[1799]]–[[1883]]).
+[[25 sierpnia]] [[1795]] Maria Ludwika wyszła za mąż za [[Ludwik I Parmeński|Ludwika I Parmeńskiego]] ([[1773]]–[[1803]]), pierwszego króla Etrurii, który otrzymał z tej okazji tytuł [[infant]]a. Był on synem [[Ferdynand I Parmeński|Ferdynanda I Parmeńskiego]] i arcyksiężniczki austriackiej - [[Maria Amalia Habsburg (1746-1804)|Marii Amalii Habsburg]]. Pierwotnie Ludwik miał poślubić starszą siostrę Marii Ludwiki - Marię Amalię, jednak rodzice sióstr zmienili zdanie. Uroczystość ślubna odbyła się w Madrycie (w tym samym dniu Maria Amelia poślubiła swojego wuja - infanta Antoniego). Mimo, że Maria Ludwika i Ludwik byli całkowicie różnymi ludźmi, ich małżeństwo było szczęśliwe. Para doczekała się dwojga dzieci:
+#[[Karol II Parmeński|Karola II]] (Karola Ludwika Ferdynanda) ([[1799]]-[[1883]]), przyszłego władcy,
+#Marii Ludwiki Charlotty ([[1802]]-[[1857]]), żony księcia Maksymiliana Saksońskiego (wdowca po jej [[Karolina Burbon-Parmeńska|ciotce Karolinie]]), nie miała dzieci, ale była macochą m.in dla królów: [[Fryderyk August II Wettyn|Fryderyka Augusta II]] i [[Jan Wettyn|Jana I]].
 == Dalsze życie ==