Charles Lennox (2. książę Richmond): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m robot dodaje: de:Charles Lennox, 2. Duke of Richmond; zmiany kosmetyczne |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 26: | Linia 26: | ||
W Public Register of All Arms and Bearings in Scotland jest zapisane, że książę miał ze związku z Sarah Howkins nieślubnego syna, Williama, urodzonego w [[1747]] r. |
W Public Register of All Arms and Bearings in Scotland jest zapisane, że książę miał ze związku z Sarah Howkins nieślubnego syna, Williama, urodzonego w [[1747]] r. |
||
Książę Richmond zmarł w wieku 49 lat i został pochowany w katedrze w [[Chichester]]. |
|||
Wersja z 16:02, 9 paź 2008
Charles Lennox (18 maja 1701 w Goodwood w Sussex – 8 sierpnia 1750 w Godalming), brytyjski arystokrata i polityk, jedyny syn Charlesa Lennoxa, 1. księcia Richmond i Lennox (nieślubnego syna Karola II Stuarta) i Anne Brudenell, córki Francisa Brudenalla, lorda Brudenell.
Książę interesował się krykietem i popierał rozwój tej dyscypliny sportu. Urodzony w Sussex, tam mieszkał i tam został pochowany. To właśnie w Sussex Richmond założył własną drużynę krykietową, której był kapitanem. Zebrał w niej wielu świetnych graczy i profesjonalnych zawodników, m.in. Thomasa Waymarka, najsłynniejszego krykiecistę pierwszej połowy XVIII wieku.
W 1722 r. został członkiem Izby Gmin z okręgu Cichester. Zasiadał tam do 1724 r. Od 1727 r. był Lordem Bedchamberem króla Jerzego II. W 1735 r. otrzymał urząd Koniuszego Królewskiego. Po śmierci ojca w 1750 r. został 2. księciem Richmond i Lennox oraz zasiadł w Izbie Lordów. Został odznaczonym Krzyżem Kawalerskim Orderu Łaźni. Od 1726 r. był kawalerem Orderu Podwiązki.
Podobnie jak ojciec, tak i 2. książę miał związki z masonerią i wolnomularstwem. W 1724 r., niedługo po powstaniu Wielkiej Loży, został wielkim mistrzem loży masońskiej.
Richmond był jednym z fundatorów londyńskiego Founding Hospital, który miał zajmować się porzuconymi dziećmi. Książę wraz z małżonką aktywnie działał w komitecie fundacyjnym i w marcu 1741 r. uczestniczyli w chrzcie i nadaniu imienia pierwszego dziecka przyjętego do szpitala.
Był zwolennikiem dynastii hanowerskiej. Podczas jakobickiego powstania w Szkocji w 1746 r. na rzecz „Młodszego Pretendenta” przyłączył się jako generał-porucznik do tłumiących powstanie wojsk księcia Cumberland i brał udział w bitwie pod Culloden.
4 grudnia 1719 r. w Hadze, poślubił lady Sarah Cadogan (18 września 1706 – 25 sierpnia 1751), córkę Williama Cadogana, 1. hrabiego Cadogan i Margaretty Munsters, córki Jacoba Munstersa. Charles i Sarah mieli razem czterech synów i sześć córek:
- Georgiana Carolina Lennox (27 marca 1723 – 24 lipca 1774), żona Henry'ego Foxa, 1. barona Holland, miała dzieci
- nieznany z imienia syn (ur. i zm. 1724)
- Louisa Lennox (1725 – 1728)
- Charles Lennox (9 września – listopad 1730)
- Emilia Mary Lennox (6 października 1731 – 27 marca 1814), żona Jamesa FitzGeralda, 1. księcia Leinster i Williama Ogilviego, miała dzieci
- Charles Lennox (22 lutego 1735 – 29 grudnia 1806), 3. książę Richmond i 3. książę Lennox
- George Henry Lennox (29 listopada 1737 – 25 marca 1805), generał
- Louisa Augusta Lennox (24 listopada 1743 – 1821), żona Thomasa Conolly'ego, nie miała dzieci
- Sarah Lennox (14 lutego 1745 – sierpień 1826), żona Charlesa Bunbury'ego, 6. baroneta i George'a Napiera, miała dzieci z drugiego małżeństwa
- Cecily Lennox (20 marca 1750 – 1769)
W Public Register of All Arms and Bearings in Scotland jest zapisane, że książę miał ze związku z Sarah Howkins nieślubnego syna, Williama, urodzonego w 1747 r.
Książę Richmond zmarł w wieku 49 lat i został pochowany w katedrze w Chichester.
| Poprzednik Charles Lennox, 1. książę Richmond |
Książę Richmond Książę Lennox 1723 – 1750 |
Następca Charles Lennox, 3. książę Richmond |
| Poprzednik Richard Lumley, 2. hrabia Scarbrough |
Koniuszy Królewski 1735 – 1750 |
Następca William Cavendish, markiz Hartington |