Łużyczanie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
kat. |
Tlustulimu (dyskusja | edycje) |
||
Linia 17: | Linia 17: | ||
[[de:Lusitzi]] |
[[de:Lusitzi]] |
||
[[dsb:Łužycanarje]] |
|||
[[hsb:Łužičenjo]] |
[[hsb:Łužičenjo]] |
Wersja z 10:58, 13 paź 2008
Łużyczanie - plemię słowiańskie zamieszkałe na obecnym terenie Dolnych Łużyc w dorzeczu Sprewy i Nysy Łużyckiej. Jednym z najstarszych grodów, wokół których skupiały się plemiona Łużyczan było Lübbenau. Plemiona Łużyczan należały do plemion serbskich i jest ono przodkiem Dolnych Łużyczan. Pierwszej wzmianki dokonał Geograf Bawarski w połowie dziewiątego stulecia.
W latach 870 - 890 rozpoczęto budowę grodów obronnych w związku z narastającym zagrożeniem ze strony państwa wschodniofrankijskiego. Rozbudowa tych grodów nasiliła się ok. 920.
W 932 dokonywał wypraw na ziemie Łużyczan król Henryk I Ptasznik.
Ówczesne Łużyce znalazły się w ramach państwa polskiego w latach 1002 - 1031 po zdobyciu ich przez Bolesława Chrobrego.
Zobacz też: Słowianie, Słowianie połabscy, Łużyczanie, Łużyce Dolne