Franciszek Kasper Drobe: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne techniczne |
|||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
{{Władca-Biskup|biskupi=Paderborn|biskup=Paderborn|poprzednik=[[Konrad Martin]]|następca=[[Hubert Theophil Simar]]|lata=[[1882]]-[[1891]]}} |
{{Władca-Biskup|biskupi=Paderborn|biskup=Paderborn|poprzednik=[[Konrad Martin]]|następca=[[Hubert Theophil Simar]]|lata=[[1882]]-[[1891]]}} |
||
{{DEFAULTSORT:Franciszek Kasper Drobe}} |
|||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Biskupi i arcybiskupi Paderborn]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Urodzeni w 1865]] |
||
[[Kategoria:Zmarli w 1941]] |
|||
[[de:Franz Kaspar Drobe]] |
[[de:Franz Kaspar Drobe]] |
||
Wersja z 07:35, 16 kwi 2009
Franciszek Kasper Drobe (ur. 16 lutego 1808 w Menden, zm. 7 marca 1891 w Paderborn) - niemiecki duchowny katolicki, biskup Paderborn w latach 1882-1891.
Biografia
Franciszek Kasper Drobe przyszedł na świat w 1808 r. jako drugi syn Józefa Drobe i Krystyny z domu Shramme w Menden. pochodził z ubogiej i wielodzietnej rodziny (brat i 7 sióstr), w związku z tym od wczesnej młodości musiał sam na siebie zarabiać. Po pierwszym roku nauki w gimnazjum w Menden przeniósł się do szkoły w Arnsberg. W 1826 r. przez semestr studiował filologię na Uniwersytecie w Bonn. Studiów filologicznych nie ukończył wobec braku funduszy, więc pracował jako korepetytor. Przeniósł się do Münster, gdzie podjął studia teologiczne. 9 sierpnia 1831 r. otrzyma święcenia kapłańskie w Paderborn.
Następnie pracował jako kapłan w Arnsberg, a od 1840 r. w Rüthen. W 1854 r. został wybrany do kapituły katedralnej. Kilkanaście lat później awansował obejmując urząd wikariusza generalnego diecezji paderbońskiej (1875 r). Na tym stanowisku dał się poznać jako arbiter w sporach między rządem pruskim a kościołem rzymskokatolickim, co było nie bez znaczeniu podczas trwania Kulturkampfu, który znajdował się w punkcie szczytowym.
W czasie wakatu na stanowisku ordynariusza kierował diecezją paderbońską do czasu wyboru nowego biskupa, którym został wybrany 25 czerwca 1882 r., po zawarciu porozumienia między Rzymem a rządem pruskim.
Mimo swojego podeszłego wieku (74 lata) dał się poznać jako sprawny ordynariusz. Wiele uwagi poświęcał sprawa socjalnym swoich diecezjan oraz integracji polskojęzycznych katolików żyjących we wschodniej części diecezji z reszta społeczeństwa.
Zmarł 7 marca 1891 r. w Paderborn, gdzie został pochowany w krypcie biskupiej w katedrze.
Linki zewnętrzne
Bibliografia
- H. J. Brandt, K. Hengst, Die Bischöfe und Erzbischöfe von Paderborn, wyd. Bonifatius, Paderborn 1984, s. 317–320.
- E. Gatz, Die Bischöfe der deutschsprachigen Länder 1785/1803 bis 1945, Berlin 1983, s. 142-144.